Jacob Grimm (Hanau, 1785 - Berlin, 1863) ve Wilhelm Grimm (Hanau, 1786 - Berlin, 1859) kardeşler Marburg Üniversitesinde hukuk öğrenimi gördükten sonra, 1829a kadar Kasselde yaşadılar. 1929da Göttingen Üniversitesine kütüphaneci ve profesör olarak atandılar. 1837de Hannover kralı olan Cumberland Dükü Ernest Augustusun fazla liberal bulduğu 1833 anayasasını yürürlükten kaldırmasını protesto etmeleri, görevden alınmaları ve Hannover Krallığı dışına çıkarılmalarıyla sonuçlandı. Üç yıl Kasselde sürgün yaşadıktan sonra Prusya Kralı IV. Friedrich Wilhelmin çağrısı üzerine 1840ta gittikleri Berlinde Kraliyet Bilimler Akademisi üyeliğine atandılar ve Berlin Üniversitesinde ders verdiler.


Halk şarkıları ve özellikle halk masalları derlemeleriyle tanınan Grimm kardeşler, özellikle tarihsel dilbilim alanında uzmanlaşmış dilcilerdi. Genel olarak Grimm Masalları adıyla bilinen ünlü masal derlemeleri Kinder und Hausmärchen (1812-22) ve Alman efsanelerini derledikleri Deutsche Sagen (1816-18) Kassel yıllarının ürünleridir. 1838de Göttingenden çıkarıldıktan sonra hazırlamaya başladıkları kapsamlı Almanca sözlük Deutsches Wörterbuchun ilk cildi 1854te yayımlandı. Wilhelm öldüğünde D. Jacob öldüğünde F harfinde olan sözlük, birkaç kuşaktan araştırmacının katkılarıyla 1860ta tamamlandı. Bu ortak çalışmalarının yanı sıra dilbilim konusunda yoğunlaşan Jacob Deutsche Grammatik (1819 37, 4 cilt), Geschichte der deutschen Sprache (1848, 2 cilt); yazınsal yanı ağır basan Wilhelm Grâve Ruodolf (1828), Die deutsche Heldensage (1829) gibi yapıtlar verdiler.