İnsanlar Arasındaki Eşitsizliğin Kaynağı Ve Temelleri

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Çocukluğunda, babasının serkeşliği ve kendisini terk
  etmesi yüzünden, doğuştan sahip olduğu soylular sınıfı
  ayrıcalığını yitirip zanaatçılar sınıfına katılan, Torino'da
  uşaklık yapan, Savoie'da saatçi, oymacı çıraklığı gibi basit
  işlere giren, eziyet gören, dövülen, sayfası on paraya
  (sous) müzik notaları kopya eden, her çeşit mesleği
  deneyip her çeşit yoksulluğu tadarak on üç yıl gezici bir
  yaşam süren, Lyon ve Paris'te yıllarca yüksek burjuvaziye
  ve aristokrasiye öğretmen ve yazıcı olarak hizmet veren
  Rousseau, yaşamı boyunca eşitsizlikle karşılaşmış biridir.
  Denebilir ki eşitsizlik, Rousseau'nun hiç kapanmayan
  yürek yarasıdır.
  Rousseau, 1754'te Dijon Akademisi'nin İnsanlar
  arasındaki eşitsizliğin kökeni nedir ve bu eşitsizlik, doğa
  yasalarının bir gereği midir? yarışma sorusunu öğrenince,
  bu konuyu çok önemli, çok düşündürücü buldu ve
  heyecanlandı. Toplumların yazgısı gibi görünen eşitsizlik
  ve sömürü üzerine rahatça düşünebilmek için Saint-
  Germain Ormanı'na çekildi. Hazırladığı yazıyı yarışmaya
  gönderdi; ama Akademi, Rousseau'nun yazısını kendi
  ölçütüne uygun bulmadığı için okumadan reddetti. Söz
  konusu yarışmayı, insanlar arasındaki eşitsizliği ilk
  günahın sonucu olarak tanımlayan bir papaz kazandı.
  Rousseau, Akademi'nin onayını önemsemeyerek aynı yılın
  yazında yazısını daha da derinleştirerek tamamladı ve bir
  yıl sonra İnsanlar Arasındaki Eşitsizliğin Kaynağı ve
  Temelleri Üzerine Söylev adıyla yüz sayfalık bir kitap
  olarak yayımlattı. İlk söylevle (Bilimler ve Sanatlar Üzerine,
  1750) ünlenmiş olan Rousseau, bu ikinci söylevle dehasını
  kanıtlamış ve göstermiş oldu.