Zaman Geçtikçe

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Yine böyle bir havanın, bizi yine böyle esir aldığı, 16 yıl öncesinden başlıyor
  benim hikayem...
  O gün, rüzgârın kulak tırmalayan uğultusu, soğuğun bedenimi şimdi
  üşüttüğü kadar, ruhumu üşütüyordu!
  O zamanki kışlar, sanki çok daha sert geçiyordu. Üç dört gün aralıksız
  yağan kar, köy içindeki yolları kapatıyor, köy çeşmesi de dahil, bütün sular
  donduğu için, hayvanlarımıza, karları eriterek elde ettiğimiz suyu içirebiliyorduk!
  Köyümüzün ilçeyle ve diğer köylerle olan ulaşımı birkaç günlüğüne kesiliyordu
  haliyle.
  Bilirsin, kış vakti günler zaten kısacıktır! Akşam, göz açıp kapayıncaya
  kadar çöküyor. Akşamları yemekten sonra, erkekler kahveye, kadınlar da yakın
  komşularına oturmaya giderler.
  Yaz ayları daha farklı yaşanır tabi ki köyde. Çift-çubuk işleri köylünün bütün
  zamanını alır. Yediden yetmişe herkesin yapacak bir işi, mutlaka olur!
  Sen köy yaşamını bilir misin demeyeceğim. Bilsen de içinde olmadığın;
  kendini ait hissedemediğin ortamı, sana ancak tarif edebilirim dostum!
  Köyde yaklaşık herkes çiftçidir. Okul saatleri dışında, çocuklar bile...
  Büyükler, küçükler, çocuklar, yaşlılar; hemen hepsi bir işin ucundan tutar. Akşam olurken, zaten yorgun bedenler, daha akşam yemeğini yedikten sonra fazla
  direnemez; uykuya yenilirler...