Wittgenstein'ın Anti-Felsefesi

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Wittgenstein'ın zamanımızın bir kahramanı olduğunu söylemek absürt olmaz. Fakat onun hangi sebeple
  kahraman olduğunu, kendisinin bu sebebi nasıl arz ettiğini ve kendini, sözünü verdiği benzeri görülmemiş
  eylemin bir çeşit spekülatif küstahlıkla kötü bir biçimde maskelenmiş imkânsızlığı içinde nasıl kaybettiğini
  dikkatlice incelemek gerekir.
  Anti-felsefe, Fransız düşünür Alain Badiou'nun özellikle Wittgenstein, Nietzsche ve Lacan üzerine
  kurguladığı yapıcı bir başkaldırı sistemidir. Buna göre anti-filozof da çağına ve onun ötesine seslenebilen,
  yerleşik düzenin muhafazasını sağlamakla değil, çeşitli edimlerle etki alanını dönüştürmekle yükümlü bir
  figürdür. O, her daim aslında felsefenin doğasında olan rahatsız tavır içindedir. Hiçbir ortamda
  alçakgönüllü olamaz. Sözü, otoriter ve baştan çıkarıcıdır. Kendisi nasılsa dile getirdiği şey de öyledir.
  Wittgenstein'ın Anti-Felsefesi, Badiou'nun anti-felsefe ve anti-filozof kavramlarını açıkladığı bir dizi
  konferansının çeşitli başlıklar ve izlekler ile kitaplaşmış halidir. Badiou, iki ana başlıktan oluşan kitabın ilk
  bölümünde, tabiri caizse, felsefenin onurunu Hegel'den, Descartes'tan, Ansiklopedistlerden, hatta
  Althusser'den alıp Pascal, Rousseau, Kierkegaard, Nietzsche, Lacan gibi isimlere veriyor ve bu dönüşümü
  Wittgenstein'ın anahtar konumu ekseninde inceliyor. İkinci bölümde ise savaş, siper, süngü ve sürgün
  arasında dilini ve sesini bulan Wittgenstein'ın retoriğinin nasıl oluştuğunu onun Tractacus'ü ve Felsefi
  Soruşturmalar'ı üzerinden ele alıyor.
  Wittgenstein ve onun anti-felsefesi, özgün dilinden çevirisiyle okuruyla buluşuyor.