Ucunda Ölüm Var

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Ölüyorum.
  Bu kez sahiden ölüyorum.
  Gelecek misin yasıma?
  Boz Atlı Hızır gibi son nefesime yetişecek misin?
  Ucunda ölüm var Heves Ali'm, ucunda elbette ölüm var.
  Gelmeyeceksen, elini son kez omzuma koymayacak, alnımı öpüp
  yolculamayacaksan, bağışlanma dilemeyeceksen;
  adını aldığın Ali hakkına söyle bari: Sahiden sevdin mi beni?
  Kederli sözlerin, kurumuş gözlerin, tozlu yolların, saklanan
  mendillerin, içli kıpırdanmaların misafiri, cenazelerin duacısı,
  hikâyelerin sırdaşı... Dünya ölümlü, gün akşamlı... Son Ağıtçı, Heves
  Ali'yi arıyor. Evlerde, sokaklarda, dere boylarında, raylarda, uzayıp
  giden bozkırda... Heveeeessss diyerek susuyor. Bana hikâyeni anlat,
  ağıdını yakacağım.
  Ucunda Ölüm Var, yarım asır süren bir aşk hikâyesi. Yalpalayan,
  şehirden şehire gezinen, derman arayan, sayıklayan, hatırlayan, rüya
  çağıran ince bir ah!
  Kemal Varol, maharetle memleketi anlatıyor, güneşin içinde doğup
  battığı bir roman anlatıyor. Masalsı, gürül gürül, ölmeye yatan.