Türkiye Cumhuriyetinin Madencilik Politikaları

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Madenler ve madencilik konusu eskiçağlardan beri toplumların ilgilendikleri
  konulardan biri olmuştur. Türkiye'de madencilik konusunun ayrıntılı olarak ele
  alınması ve üzerinde çalışılma yapılması Cumhuriyet Döneminde olmuştur.
  Cumhuriyet'in ilanı ile başlayan dönemde bilindiği üzere her alanda ülkeyi çağdaş
  uygarlık seviyesinin üzerine çıkarmak amacıyla çalışmalar sürdürülmüştür. Hedefe
  ulaşmada dikkate alınan alanlardan biri de iktisadî hayatın çok kıymetli bir tarafını
  oluşturan madencilik olmuştur. Cumhuriyet döneminde başlangıçta madencilik
  sektöründe Osmanlı Devletinden intikal eden 1906 tarihli maden nizâmnamesinin
  hükümleri uygulanmıştır. Bu nizâmnameye göre oluşturulan düzende; madenler
  ekonomide bir ticaret malı olarak değerlendirmiş, sektörde yer alan kişilerin çıkarları
  korunmuş, fakat toplumun yararı pek gözetilmemiştir. İdeal olmayan bu anlayışın ve
  uygulamanın değiştirilmesi, sektörün ülke çıkarlarına uygun hale getirilmesi,
  üzerinde durulması gereken bir konu olarak görülmüştür. Bu düşünce ile hareket
  eden Cumhuriyet hükümetleri, çözüm bekleyen birçok sorunun yanında çok önemli
  görülen maden ve madencilik konusu ile de ilgilenmişlerdir. Bu bağlamda önceki
  anlayış ve algıdan farklı olarak sektörü ileriye taşıyacak yasal düzenlemelere
  girişilmiştir. Çağdaş ilkelere dayalı yeni plan ve programlar hazırlanmış, resmî
  kurumlar, okullar ve işletmeler açılmış, ülke madenciliğinin gelişmesine yönelik
  radikal adımlar atılmıştır.
  Bu çalışmada geniş bir perspektiften bakılarak, Cumhuriyet Döneminde (1923-1960)
  madencilik alanında yapılan düzenlemeler, yenilikler ve Türk madenciliğinin
  gelişmesini sağlayacak politikalar hakkında bilgi verilmiştir.
  kurulum, yapılandırma ve kullanım deneyimleri paylaşılmıştır.