Toz Bezi

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Muzdariplerin, muhterislerin, müptezellerin aynı kazanda günahla, hazla, acıyla, tutkuyla, sevgiyle
  fokur fokur kaynadığı bir şehrin ve bir çocuğun çiçek çiçek açan gülüşüyle serinleyen yüreklerin,
  yeşeren insanlıkların romanı.
  "Hicran hep vardı. Hep bu şehirde, şimdiye kadar unutulduğu o köşedeydi. Tıpkı diğer unutulanlar
  gibi. Hep yaralıydı. Yaraları dıştan kabuk bağlasa da içe doğru hep kanıyordu ama ekranlarda
  gözümüze gözümüze sokulmayan hayatlar yaşanmamış sayıldığından, Emine Hicran çok şey, belki
  de şu anda kendisini büyük bir iştahla izleyenlerin hepsinden daha çok şey yaşamış olduğu halde
  televizyona çıkana kadar hiçbiri onun yaşadığından da, neler yaşadığından da haberdar değildi."
  "Allah'ım! Sen adam öldürenleri cehenneminde yakarmışsın. Babamı öldürdüğüm için beni de
  yakabilirsin. Babamı tanıyorsun. Onu sen yarattın. Nasıl biri olduğunu, neden yarattığını, niçin böyle
  yarattığını da yalnızca sen bilirsin. Şimdi burada olduğun gibi, babam ablamı öldürürken de
  oradaydın. Yaptıklarını gördün. Babamı öldürdüğüm için beni affedebilirsin de yakabilirsin de. Ama
  bak, Rahmetim sonsuzdur diye merhamete gelir de onu bağışlarsan, cehenneminde cayır cayır
  yakmazsan seninle çok fena bozuşuruz, iki elim yakanda olur."