Son Misafir

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Ali Amca ile Ahmet de geliyorlardı. Önlerine koştu, Ali Amca'nın elini öptü. Ahmet'le sarıldı. Ali
  Amca gülümseyerek Hasan, hoş geldin, sefalar getirdin, yine hangi rüzgâr attı seni buraya? dedi. Bir
  anda içindeki kızgınlık yok oldu gitti. Gülümseyerek Valla Van'a hastaneye geldim. Yarın doktora
  gideceğim dedi. Hep birlikte eve gittiler. İkinci kattaki dairenin kapısının önünde bir kova manda
  yoğurdu ile bir küçük bidon otlu peynir Hasan'ın hediyesi olarak onları bekliyordu.
  Son Misafir
  Kısa bir sessizlikten sonra sürdürdü konuşmasını. Mevlana'nın güzel bir sözü var. O büyük bilge der
  ki, insan bazen dünyalara sığmaz, bazen de bir zerrede boğulur. Yani genişlikler de, darlıklar da,
  varlıklar da, yokluklar da biz insanlar içindir ve hepsi devirlerini tamamlar, geçip giderler. Nasıl ki
  hava bir an kapanır, kar, dolu, sağanak yağmur yağar sonra da açılıp masmavi pırıl pırıl olursa insan
  hayatı da öyledir. Bize düşen şey, sıkıntımız her ne ise onda boğulmamaktır.
  Zaman pek çok derdin gerçek ilacıdır. Kız sessizliğini korurken başını öne arkaya hafifçe sallayıp
  onun dediklerini onayladı. Aralarında bir etkileşim oluşmuştu ama bu onun beklediği kadar güçlü bir
  etkileşim değildi.
  Bir süre sustular.
  İstanbul Bir Kadın Bir Kız