Sina
     Ebediyet

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Karan alayla gülümseyerek kaşlarını kaldırdı. "Sen inat konusunda tez bile hazırlarsın."
  "Abartma!" dedi Sina yan gözle ona bakarak.
  "Abartmıyorum. İnatçısın, sürekli burnunun dikine gidiyorsun, sadece kendi doğruna inanıp
  başkalarının doğrusunu kabul etmiyorsun."
  "Bak, şimdi tespitten ziyade suçlamaya dönüştü bu gözlemin."
  "Suçlama değil ki gerçeği dile getiriyorum."
  "Sadece içinde bulunduğum durumların matematiğini sorguluyorum. Matematiksel doğrular tektir
  öyle değil mi?" dedi, kendi içindeki durumu düşünürken.
  Karan Sina'nın kafasından geçenleri tahmin etmekte zorlanmadı ancak Sina'nın onun kafasından
  geçenleri bilmesi imkansızdı. O da tıpkı Sina'nın düşündüğü şeyi aklından geçirirken kızın başka bir
  şeyden söz ettiğini düşündüğüne emin olarak karşılık verdi.
  "Ama insanlar söz konusu olunca matematiksel doğrular her zaman sapma gösterebilir. Sonuçta biz
  insanlar, duygularıyla hareket eden canlılarız çoğu zaman. Diğer türlü robottan farkımız kalmaz."
  "Benim robot olduğumu mu düşünüyorsun?" Sina'nın sesinde belli belirsiz bir alınmışlık
  vardı.
  "Hayır. Aksine, sen robot olamayacak kadar fazlasıyla kendi duygularının içinde boğuşan
  birisin."