Sevdalı Düşler

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Yürek devleti akıl adlı vezirini devre dışı bırakmıştı ve inisiyatifi tümden gönlüm almıştı artık.
  
  Gözlerimi alamıyordum Sevda'nın gözlerinden. Adeta bu ışıltılı dünyada kaybolacağım endişesine
  
  kapılıyordum. Sevda'nın gözlerinde eridiğim benliğimin benden gittiğini ve ayaklarımın yerden
  
  kesildiğini hissediyordum. Sevda'nın gözlerinde bilinmez dünyaların labirentlerine doğru bir yolculuğa
  
  çıkıyordum. Kendimi bu bakışların karşısında aciz ve yalnız hissediyordum. Aşk kusurları bertaraf
  
  etmiş ve ben gibi fanilerin nezdinde Sevdalar adeta yücelmişti. Sevda'nın nazarında kapıldığım bu
  
  duygularımdan kendim olarak kalabilmek dünyanın en zor savaşını vermek gibiydi. Dünyanın en zor
  
  savaşıydı; çünkü müttefik de düşman da bendim. Saatler saniye olup öylece akıyordu sanki o
  
  karşımdayken. Su gibi akıp gidiyordu vakitler.
  
  Yüzüme baharın rengi vurdu sanki o anda. Etrafımda kelebekler uçuyordu sanki. Yaşamak ölmekten
  
  daha çok cesaret ister. Ben o yaşama cesaretini Sevda'yı sevmekle buldum. Onu yaşamımla eş
  
  değer tuttum. Yaşamayı sevmeye başladım onun için. Çünkü yaşamımın içinde Sevda var artık.
  
  Hayat nefesimi kesen anlardan ibarettir. Nefesimi kesen anlarımı Sevda ile yaşamak istedim. Demir
  
  atmak istedim yüreğine, gönlümün limanına çekmeye çalıştım. Havada rüzgar olsam essem
  
  gönlüne. Denizde dalga olsam, yelkenlerimi açıp gelsem. Martı olup arkandan seslensem. Sınırlarını
  
  açsa bana bir kez. Bazen sınırlarını zorladım ama, sınırları beni kendi sınırlarımın içinde yaşamaya
  
  mahkum etmeye başladı. İçimdeki korku, Sevda'yı kaybetme korkusu sınırları zorluyordu.Kalbim
  
  yerinden çıkacak gibi atıyordu. Korku girdabının içine girdim sanki. Biraz zaman geçtikten sonra bir
  
  mesaj geldi.