Sevda Sözleri
     Bütün Şiirleri

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Üvercinka'dan baslayarak son 40 yilin en etkili sairi olmayi basaran Cemal Süreya'nin denemelerini, günlügünü, siir çevirilerini de içerecek Bütün Eserleri'ne onun eksiksiz bir siir toplami ile basliyoruz. Sevda Sözleri, ayni adla çikan eski baskilarinda yer almayan, -dergilerde ve mektuplarda kalmis- 20'nin üstünde siiri de içermektedir.
  1931 yilinda Erzincan'da dogan Cemal Süreya, yazdigi siirlerle Ikinci Yeni siirinin güçlü isimlerinden biri haline gelirken, dönemin edebiyat ortaminda oldukça önemli sayilan Papirüs dergisini kesintilerle üç kez çikarmisti.
  Behçet Necatigil'in Edebiyatimizda Isimler Sözlügü'nde "... buluslari ve söyleyis biçimiyle Ikinci Yeni siirinin karanligini giderdi; gelenekten yenilik yaratti; zarif, pariltili siirler yazdi. Kendi adiyla ya da Osman Mazlum imzasiyla, siir üzerine yazilari, elestirileri de aranan yazilari oldu" diye tanimlanan Süreya, yazik ki bir türlü-Türk okuru önüne -hak ettigi halde- derli toplu edisyonlarla çikamamistir. Yapi Kredi Yayinlari, 1996 içinde düzgün bir Bütün Eserleri toplamina ulasmayi amaçlamaktadir.
  Tadımlık
  GÜL
  Gülün tam ortasında ağlıyorum
  Her akşam sokak ortasında öldükçe
  Önümü arkamı bilmiyorum
  Azaldığını duyup duyup karanlıkta
  Beni ayakta tutan gözlerinin
  Ellerini alıyorum sabaha kadar seviyorum
  Ellerin beyaz tekrar beyaz tekrar beyaz
  Ellerinin bu kadar beyaz olmasından korkuyorum
  İstasyonda tiren oluyor biraz
  Ben bazan istasyonu bulamayan bir adamım
  Gülü alıyorum yüzüme sürüyorum
  Her nasılsa sokağa düşmüş
  Kolumu kanadımı kırıyorum
  Bir kan oluyor bir kıyamet bir çalgı
  Ve zurnanın ucunda yepyeni bir çingene
  AŞK
  Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git.
  Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler.
  Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin
  Oysa Allah bilir bugün iyi uyanmıştık
  Sevgiyeydi ilk açılışı gözlerimizin sırf onaydı.
  Bir kuş konmuş parmaklarıma uzun uzun ötmüştü
  Bir sevişmek gelmiş bir daha gitmemişti
  Yoktu dünlerde evelsi günlerdeki yoksulluğumuz
  Sanki hiç olmamıştı
  Oysa kalbim işte şuracıkta çarpıyordu
  Şurda senin gözlerindeki bakımsız mavi, güzel laflı İstanbullar
  Şurda da etin çoğalıyordu dokundukça lafların dünyaların
  Öyle düzeltici öyle yerine getiriciydi sevmek
  Ki Karaköy köprüsüne yağmur yağarken
  Bıraksalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti
  Çünkü iki kişiydik
  Oysa bir bardak su yetiyordu saçlarını ıslatmaya
  Bir dilim ekmeğin bir iki zeytinin başınaydı doymamız
  Seni bir kere öpsem ikinin hatırı kalıyordu
  İki kere öpeyim desem üçün boynu bükük
  Yüzünün bitip vücudunun başladığı yerde
  Memelerin vardı memelerin kahramandı sonra
  Sonrası iyilik güzellik.
  CIGARAYI ATTIM DENİZE
  Şimdi bir güvercinin uçuşunu bölüşüyoruz
  Gökyüzünün o meşhur maviliğinde
  Uzun saçlı iri memeli kadınlarıyla
  Bir Akdeniz şehri çıkabilir içinden
  Alıp yaracak olsak yüreğini
  Şimdi bir güvercinin
  Şimdi sen tam çağındasın yanına varılacak
  Önünde durulacak tam elinden tutulacak
  Hangi bir elinden güzelim hangi bir
  Bir elinde kızlığın duruyor garip huysuz
  Öbür elinde yetişkin bir günışığı
  Daha öbür elinde de kilometrelerce hürlük
  Çalışan insanlar için akşamlara kadar
  Toz duman içinde
  Bir elinle de boyuna ekmek kesiyorsun
  Biz eskiden de en aşağı böyleydik senlen
  Bir bulut geçiyorsa onu görürdük
  Bir minarenin keyfine diyecek yoksa onu
  Bir adam boyuna yoksulluk ediyorsa onu
  Ne zaman hürlüğün barışın sevginin aşkına
  Bir cıgara atmışsak denize
  Sabaha kadar yandı durdu
  NEHİRLER BOYUNCA KADINLAR GÖRDÜM
  Porsuk nehrinin geçtiği kadınlar
  Hepsine yüzer kere rastladım en azdan
  Umutsuz sevdalara tutulmak onlarda
  Bozkıra doğru seyrele seyrele yaşamak onlarda
  Verdi mi adama her şeylerini verirler
  Ben gördüm ne gördümse kadınlarda
  Porsuk nehrinin geçtiği
  Kızılırmak parça parça olasın
  Bir parça ekmek siyah, on kuruşluk kına kırmızı
  Taş toprak arasında türküler arasında
  Karanlıkta bir yanları örtük bir yanları üryan
  Kocaman gözleriyle oy anam bu kadar dokunaklı
  Kimler ürkütmüş acaba bu kadar kadını
  Dicle kıyılarına tiren varınca
  Büyük bir gökyüzü git allahım git
  Genel olarak önce kaşları görünür
  Sonra bütünsüz uykuları kaşla göz arasında
  Yanaklarında çıban izi taşıyan kadınlar
  Gül kurusu
  Bir gün sizin de yolunuz düşer memlekete
  Siz de görürsünüz bunları kadınlarda
  Ödevleri yenilmek olan hep
  Bıçakla kemik arasında
  Susmakla ağlamak arasında
  Yenilmek
  Kadınlar
  YAĞMURUN YAĞMASI İYİDİR
  Sonra o gider sesini yıkardı
  Telefonda saatlerce seviştiğinden
  O diye biri vardı galiba
  Ağzı da iyice vardı galiba
  Gece çiçeklerinden bir orman
  Pejmürde atlar pahasına
  Bira içerken saçları uzun
  Parmakları korkunç ve kalabalık
  Bir gece Aksarayda hiç unutmam
  Yüzümü ellemişti galiba
  Denize doğru gittikçe artan
  Bu yüz benim yüzümdü olsa olsa
  Yakasında kocaman bir düğme
  Sevinci bitiştiren acıya
  Ayıran kuşkuyu inançtan
  Yağmurun yağması iyidir
  Bir çerkez mızıkası gibi rengârenk
  İki adet kuş çantasında
  İŞTE TAM BU SAATLERDE
  İşte tam bu saatlerde bir yara gibidir su
  Yeni deşilmiş uçlarında sokakların, küçük uçlarında.
  Senin güneş sarnıcı gözlerin
  Ölüm yası içindeki bir evde
  Olmaması gereken bir şey gibi, kırılan bir ayna gibi.
  Bu saatlerde.
  Çarmıhını yanından eksik etmeyen bir İsa gibi
  Merdiven taşıyan bir adam görüyoruz
  Sırtında on iki basamak taşıyan bir adam görüyoruz
  Bu adamı ne kadar çok seviyorum, bu kuşu ne kadar
  Sen ne seviyorsun sen zaten sevince
  Alnınla ayıklarsın yeryüzünü,
  Çardaklar binaların ağızlarında
  Aşar gider kendi sınırlarını,
  Köpekler gizli bir dağı havlar.
  Bunlar iyidir diyorum bunlar senden haberli,
  Yoksa nerden bilecekler
  Karbon sınırında yaşayan balıklar
  Kovadan sızan hicret gününü,
  Peygamberin parmaklarına asıp paltolarını
  Nasıl girecekler tanrıevine
  Mucizesever müslümanlar,
  Ve On Binlerin Dönüşü sırasında
  Greklerin keçilerle çiftleştiği
  Dağ yolları neyle donanacak?
  Yine de yine de sevişirken
  Kullandığımız her kelime
  Hırsızın devirdiği eşya.
  Minibüslerle morarmış sokaklar
  Buğdayın parayla değişildiği
  Paranın ekmekle değişildiği
  Ekmeğin tütünle değişildiği
  Tütünün acıyla değişildiği
  Ve artık hiçbir şeyle değişilmediği acının.
  O sokaklarda.
  Saatler yağmuru gösteriyor,
  Bugün bu küçük salı günü
  Her şeyi eksik İstanbulun, tepelerinden başka,
  Yalnız Galata
  Galata
  Gecenin bodrumlarında beslediğ