Sen Güneş Kokuyorsun Daha!

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  İnsan Kısadır
  Babaannem derdi ki: İnsan kısadır oğlum
  Ve bilmezden gelir kısalığını, bilseydi
  Yarışmazdı yollarla, göğe evler yükseltmezdi,
  Nazlı babaannem sözü de uzatmazdı ısrarı da
  Az söyler, usul söyler, pir söylerdi bir de
  Adamın kötüsünü piyade, sözün fazlasını şiir
  Yaparlar derdi, piyade olduğumu da gördü şiir yazdığımı da,
  Küçücük bir büyükanneydi, onu yitirince anladım
  Kısacıkmış her şey, insan kısaymış ağaçtan, ikindiden,
  Elmadan, güneşten, kardan, yağmurdan,
  Gölgemiz bile bizden uzunmuş, ya çocukluk,
  O da rüyasından kısaymış meğer, sanki altı kardeş
  Nöbetleşe rüya görsek hepimizden bir çocukluk belki
  Çıkarmış, bu dünya bir pencere türküsünü söylerdi de
  Anlamazdık, bu dünyaya alıştık, şimdi zor geliyor
  Dünyadan gitmek, bazen rüyama geliyor, kısacık
  Kalıyor, bir gülümseme kadar, çok uzatma diyor
  şiiri, kimse anlamaz ve ömrün de uzamaz bundan,
  İnsan yanlışlarıyla büyür, aşkı uzun boylu sanırdım
  Anladım ama, ne zaman, harflerinden de kısaymış aşk,
  Bazen yazıncaya kadar geçiyor, bazen zaman alıyor
  Aşkı içimizdeki ormandan kurtarmak, aşk kısa, şiir uzun,
  Sözgelimi bir ağaç kaybolsa da orman yine orman,
  Ya bir harfli kaybolsa, zaten kaç harf ki insan?