Satranç

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Satranç daima kendini geliştiren ama kısır, hiçbir sonuca varmayan bir düşünüş tarzı, hiçbir şey hesap etmeyen bir matematik, eserleri
  
  olmayan sanat, materyalden mahrum bir mimari ve buna rağmen varlığının tüm kitaplardan ve eserlerden daha kalıcı olduğu ispatlanmış, bütün
  
  milletlere ve zamanlara ait, hangi Tanrının can sıkıntısı gidermek, duyuları keskinleştirmek, aklı zorlamak amacıyla yeryüzüne gönderdiğini hiç
  
  kimsenin bilmediği tek oyun değil mi?
  
  Stefan Zweig, Santraçta New Yorktan Buenos Airese giden bir yolcu gemisinde dünya satranç şampiyonu Mirko Czentovic ile Nazi döneminde
  
  esir düşen Avusturyalı Dr. Bnin şampiyona maçı için bir araya gelmelerini konu alır. Esir kaldığı süre boyunca tesadüfen ele geçirdiği bir kitapla
  
  satranç sanatının tüm inceliklerine hâkim olan Dr. Bnin oyun süresince uyguladığı stratejiler umduğu gibi gitmez. Kitaplarında psikolojik
  
  çıkmazları etkili bir şekilde işleyen Zweig, Satranç kitabında Dr. B karakteriyle deliliğin sınırlarında gezinmekte olan insan psikolojisini tüm
  
  ayrıntılarıyla ele almaktadır. Hapsedildiği hücresinde tüm sınırlamalara karşı üstün bir direnç gösteren Dr. B, insanın en mutsuz anlarında bile bir
  
  şekilde hayata tutunmak için nasıl bir savunma mekanizması geliştirdiğinin canlı örneği olarak karşımıza çıkar. Satranç, ruhsal gelgitlerin yanı sıra
  
  dönemin bir karşılaştırmasını da yapar; Mirko Czentonvic ile Dr. B değişim içindeki bir toplumda bulunan iki zıt karakteri temsil eder.
  
  1942 yılında, intiharından birkaç ay önce tamamladığı son kitap olan Satranç, Zweigın dünya edebiyatına armağan ettiği, etkileyici, bir solukta
  
  okunan kısa ama müthiş bir öykü...