Sahipsiz Şeyler

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Sahipsiz Şeyler'de olaylar, birbirlerinin tamamlayıcı ve yaralayıcı rolüyle
  ilerliyor. Kim ne kadar masum ve masumiyet kimi ne kadar
  ilgilendiriyor?
  Kötülüğün ve cezanın örselenmiş karakterler üzerinden tartışıldığı
  öykülerde Gökhan Bakar, katmanlarını karanlık dehlizlere, herkesin gözü
  önüne inşa ediyor. Film şeridinin koptuğu yerdeyse kurbanlığı ve failliği
  üzerinden çıkarıp atanın kimliği meçhul. Yargılar bu kurguda
  anlatılmayanların, boşlukta bırakılanların altını çizerken sıfatları
  sahiplendirmenin, husumeti bir çırpıda yorumlamanın derdinde.
  Suçluluğun yansıtma alanını şiddet basmakalıplarıyla bozan Sahipsiz
  Şeyler, iyi ile kötünün savaşına yeni bir çentik.
  ... Bunun ölümü tecrübe eden bir söz olduğunu şimdi biliyorum. O
  zaman karanlıkta düşündüklerim başkaydı. Yaz tatili, tiyatro gösterileri,
  konserler, sinemalar, katil kim oyunu... Unutamayacağım aşklar ve türlü
  sarhoşluklardı. Uyku yerine hatıralara uzanmak gibi sanırım. Gözüm
  arkada kalmadı diye büyükleneceksem şu saydıklarımla dolmalı o
  negatif. Son perdede son arzun değil, en sevdiklerin gösterilir. Öyle
  derler. Sandalyenin lime lime kolları, elimden düşürmediğim porselen
  bardak, Osman Hamdi'nin yapboz tablosu, onlarca not kâğıdı ve gri
  şapkalı lamba etrafında dönüyor dünya. Kalbim yavaşlıyor, klavyeyi ters
  çevirip masaya vurduğum anlardaki sesi duyuyorum: Tak tak! Tak tak!