Ört Üstüme Sesini

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  ÖRT ÜSTÜME SESİNİ
  
  ah! o sesin, su gibi, şiir gibi, bülbüle ödünç verdiğin o sesin,
  ırmağın kenarındaki o beyaz evde duymuştum onu ilk kez,
  vakit gelen ezan gibi kulağım alışıktı hep o sese,
  rüyamdaki başka bir ses beni uyarıyordu, ayrılık var diye,
  erkenden uyandım, alıştığım seste ayrılık yarası vardı,
  ben bu şiiri yazdığımda sen ölmüştün, kan-yaşı döktüm
  ardından, sensizlik sarktı odama, sesin kaldı içimde
  
  hiçbir ses bahara taşıyamadı beni, kışını geri al, üşüyorum,
  düşündükçe içimde bir ürperti, kalan her şey yabancı bana
  sesin kokuyor her gece, ağzın gökyüzündeki dolunay,
  saçlarımda bıraktığın parmak izlerin, nerede kaldı o sesin?
  
  susmak benim kaderim oldu, yalnızlık bıraktın bana
  dilimi dağda bıraktım, sesin yoksa üşüyorum, ört üstüme sesini
  kuşlar gibi erken uçtun gittin, kanatlarında geri dönülmez levhası
  sis gibi oturdu ayrılık acısı içime, kapanmaz bu yürek yarası
  şimdi o ırmağın kenarındaki eve dönecek olsam da artık o sesi bulamam
  bir zamanlar duyduğum o güzel sesi alıp gitti bulutlar, uçup gitti o günler.