Odrin'in LANETİ

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  İnsan için kendi ihtirasından daha büyük bir düşmanı yoktur.
  Diğer bütün düşmanlarının mucidi de yine kendi ihtirasıdır.
  Bu tutkulara yenik düşenlerin bedel ödediği bir dünya.
  İki akademisyenin geçmişte yaşadıkları
  gençlik aşklarının bedeli; gün yüzüne çıkan acı gerçek.
  Kurbanları ise genç bedenler.
  Tarihte 'Getae' diye bilinen bölgede yapılan
  bir kazı çalışması.
  Uluslararası tarihi eser kaçakçılarının güç savaşları. Edirne'de son bulan küçük altın heykelcik
  Odrin'in heyecan yüklü bir serüveni.
  Yeraltında harbe hazır bekleyen iblis ordularının cümbür cemaat halaya başlamasıyla
  ayağının altında ki toprakta beşik gibi sallanmaya başladı. İsrafil, sura üflemiş gibi zaman
  ve mekân birden ters yüz oldu. Gökyüzünü sığırcıklar kapladı. Kuşlar kanat çırpışlarıyla
  batan güneşi uğurluyor ve günışığının bulutlarda kalan eflatun şekerini aralarında pay
  ediyorlardı ki sığırcıklar apansızın kayboldular. Ortalığı yoğun bir toz bulutu kapladı.
  Yükselen tozlar yoğunlaşarak dans eden bir balerin suretine dönüştüler. Düşsel suretin
  Vakit kaybetmeksizin, insanlık kadar eski bir ayini başlattı.
  İhanetin bedelini ödeyeceksiniz? diye bağırmaya başladı. Ağzından çıkan salyalar
  etrafa saçılırken ruhunun kulağında ölüm tanrısı Hades'in sesini duydu. İhanetler
  affedilemez, dedi insandan çok daha kötü ve merhametsiz mitolojik tanrı.
  O da tutkunun ve aşkın insanı getirip bıraktığı son kapıda, öldürme arzusundaydı. Artık
  buradan dönüş yoktu. Sunağın bir köşesine bıraktığı heykelciği eline aldı. Ölüm tanrısının
  sözünü dinledi. Ve bütün gücüyle kadının ve erkeğin başına vurdu. Sonra buz kırarcasına
  şehvetle bir daha, bir daha vurdu. Vurdukça hıncını alamadı. Kadının ve erkeğin kafatası
  tamamen dağılana kadar vurmaya devam etti. Müze bahçesi güneş kızılına
  döndü. Kızıldan ziyade bu bir alacakaranlık çöküşüydü. Kurbanların başından kopan
  kemik ve et parçaları etrafa saçıldı. O anlarda görüntü renksizleşti, renksizlik korku
  vaktidir. Korktu, korkuyla hışımla, kaçarken acıyla öyle bir çığlık attı ki ağaçlar rükuya
  durdu, mermer sütunlar devrilecek gibi oldu.
  Kıyamet provası gibi yoğun ve korkunç bir hikâyeydi bu.