Nazım Hikmet Bütün Şiirleri
     (Ciltli-Kutulu)

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Tek kitapla kitaplıklar kuran Delta Dizisi, bu kez dünya şairi Nâzım Hikmeti ağırlıyor: Şairin Bütün Şiirleri, eksiksiz olarak tek bir ciltte bir araya geliyor. Farklı tasarımı ve baskı kalitesiyle beğeni toplayan Delta Dizisi, Türk şiirinin yatağını değiştiren bu büyük dizelerin tamamını avucunuza bırakıyor, sekiz kitabı elinize sığdırıyor... Çağdaş şiirimizde bir klasik olan, dünya şairi Nâzım Hikmetin kaynak metinler temelinde yeniden gözden geçirilerek yayımlanan şiirleri, Delta Dizisiyle şimdi bir arada: İki bin sayfayı aşan Bütün Şiirleri, 835 Satır, Benerci Kendini Niçin Öldürdü, Kuvâyi Milliye, Yatar Bursa Kalesinde, Memleketimden İnsan Manzaraları, Yeni Şiirler, Son Şiirleri ve İlk Şiirleri içeriyor.
  
  Tadımlık
  
  GÜNEŞİ İÇENLERİN TÜRKÜSÜ
  
  Bu bir türkü :-
  toprak çanaklarda
  güneşi içenlerin türküsü!
  Bu bir örgü :-
  alev bir saç örgüsü!
   kıvranıyor;
  kanlı, kızıl bir meşale gibi yanıyor
   esmer alınlarında
   bakır ayakları çıplak kahramanların!
  Ben de gördüm o kahramanları,
  ben de sardım o örgüyü,
  ben de onlarla
   güneşe giden
   köprüden
   geçtim!
  Ben de içtim toprak çanaklarda güneşi.
  Ben de söyledim o türküyü!
  
  Yüreğimiz topraktan aldı hızını;
  altın yeleli aslanların ağzını
   yırtarak
   gerindik!
  Sıçradık;
   şimşekli rüzgâra bindik!.
  Kayalardan
   kayalarla kopan kartallar
  çırpıyor ışıkta yaldızlanan kanatlarını.
  Alev bilekli süvariler kamçılıyor
   şaha kalkan atlarını!
  
  
   Akın var
   güneşe akın!
   Güneşi zaptedeceğiz
   güneşin zaptı yakın!
  
  
  Düşmesin bizimle yola :
  evinde ağlayanların
   göz yaşlarını
   boynunda ağır bir
   zincir
   gibi taşıyanlar!
  Bıraksın peşimizi
   kendi yüreğinin kabuğunda yaşayanlar!
  
  İşte :
   şu güneşten
   düşen
   ateşte
   milyonlarla kırmızı yürek yanıyor!
  
  Sen de çıkar
  göğsünün kafesinden yüreğini;
  şu güneşten
   düşen
   ateşe fırlat;
  yüreğini yüreklerimizin yanına at!
   Akın var
   güneşe akın!
   Güneşi zaaptedeceğiz
   güneşin zaptı yakın!
  
  
  Biz topraktan, ateşten, sudan, demirden doğduk!
  Güneşi emziriyor çocuklarımıza karımız,
  toprak kokuyor bakır sakallarımız!
  Neşemiz sıcak!
   kan kadar sıcak,
  delikanlıların rüyalarında yanan
   o an
   kadar sıcak!
  Merdivenlerimizin çengelini yıldızlara asarak,
  ölülerimizin başlarına basarak
   yükseliyoruz
   güneşe doğru!
  
  Ölenler
   döğüşerek öldüler;
   güneşe gömüldüler.
  Vaktimiz yok onların matemini tutmaya!
  
  
   Akın var
   güneşe akın!
   Güneşi zaaaptedeceğiz
   güneşin zaptı yakın!
  
  Üzümleri kan damlalı kırmızı bağlar tütüyor!
  Kalın tuğla bacalar
   kıvranarak
   ötüyor!
  Haykırdı en önde giden,
   emreden!
  Bu ses!
   Bu sesin kuvveti,
   bu kuvvet
  yaralı aç kurtların gözlerine perde
   vuran,
  onları oldukları yerde
   durduran
   kuvvet!
  Emret ki ölelim
   emret!
  Güneşi içiyoruz sesinde!
  Coşuyoruz,
   coşuyor!..
  Yangınlı ufukların dumanlı perdesinde
  mızrakları göğü yırtan atlılar koşuyor!
  
   Akın var
   güneşe akın!
   Güneşi zaaaaptedeceğiz
   güneşin zaptı yakın!
  
  Toprak bakır
   gök bakır.
  Haykır güneşi içenlerin türküsünü,
  Hay-kır
   Haykıralım!
  
  1924