Muhayyel Dergisi Sayı: 22 Şubat 2020

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Her sayı olduğu gibi yine Hasan Aycın çizgisiyle selamlıyoruz okuru.
  
  Münire Kevser Baş, Edebiyatın Doğasının Etik Olduğuna Dair Modern Vurgu: İroni ve Engin Koca, Badiou ve Başka Bir Estetik denemeleriyle yeni sayımızda yer aldılar.
  
  Şubat sayımızın öykücüleri: Handan Acar Yıldız, Mehmet Kahraman, Erhan Genç ve Neslihan Soydaş.
  
  Dünya Romanı Kitaplığı'nda Necip Tosun, Miguel de Cervantes'i Don Kişot başta olmak üzere eserleri bağlamında değerlendiriyor: Modern Romanın Doğuşu
  
  Bu sayımızın söyleşi sayfasında Selvigül Kandoğmuş Şahin, İlhami Atalay ile söyleşti: Oysa gözün duraklamak zorunda kalıp, görmekten zevk almaya başladığında, o insanın kalbi çalışıyor demektir. Güzelliği görüp, yaşadığı ölçüde insan, ancak insan olma şerefine nail olabilir. İnsan her şeyde güzelliği ararsa, ancak huzura kavuşur. Bir şeyin güzelliğine dalan ruh, o anda kendi aslına döner, kendini bulur. Güzel gören güzel düşünür. Güzel düşünen, güzel görür. İnsan kalbinde ne varsa ancak onu görür...
  
  Ahmet Faruk Çağlar, Joker'i yazdı: Hayatım Boyunca Var Olduğumdan Emin Olamadım ama Artık Varım
  
  Suavi Kemal Yazgıç, Sezai Karakoç'un Muhayyilesini yazdı.
  
  Oktay Yivli, Kurmaca Sözlüğü'ne devam ediyor: Metalepsis / Sınır Aşımı
  
  Sebeb-i Telif'i bu ay Cihan Aktaş yazdı: Öğrenmenin Vitray Penceresi
  
  İ. Ethem Ortaköy, Film Deneyimini Fenomenoloji ile Görmek Leon'un Mathilda'sına yazısıyla aramızda.
  
  Kitaplık bölümü yeni ve önemli kitapları gündeme getirmeye devam ediyor.
  
  Uygar Atasoy, İsmail Isparta'nın Deliliğin Evrensel Tarihi;
  
  Soner Aydın, Yunus Meşe'nin Geçmiştir Belki;
  
  Ayşegül Özdoğan, Ralph Fox'un Roman ve Halk kitaplarını değerlendirdiler.