Küflü Şimşek
     Toplu Şiirler (1966-2001)

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Susarsa dağ gibi susan, konuşursa dağ gibi "uçarı" bir şiir Mehmet Taner'in şiiri... acı bir toprak gibi Zap suyu gibi çıplak, yalın... ateş gibi yakıcı... yeryüzü gibi geniş...
  
  "Gece. Uzamış, bir yağmur anısı gibi. Ev'de serin yaz gecesi.
  Üşü, akşamsefaları, üşü.
  Ey herşeylerim üşü, sarar, kıvrıl
  Kim yaşamış, yok, o düşler dolu dönüşü."
  
  Küflü Şimşek Mehmet Taner'in şimdiye dek yayımladığı beş şiir kitabını biraraya getiriyor.
  
  Tadımlık
  
  
  
  Dolunaylarını süre süre sularda geleceğin
  Duyur bize
  Adacıkları sızlatan yeni ezgiyi
  
  Deniz, deniz
  Tınlamalarla yaklaşan derin şafak, ağır su!
  Üfürüyorum, yolunu bağlayan
  Son tozları da.
  
  
  
  BUN SULARI
  
  Bir doktora görünme fikri bende yer ediyor ve bu fikre
  alışıyorum, benimsiyorum onunla bu birlikte eskimeyi
  Tabelalar tabelalar geçiyor başımın üzerinden
  çeşitli katlarda tabelalar hayır kuşlar geçmiyor
  başımın üzerinden ve alçalmıyor ufka doğru tabelalar
  Bir yağmur tutturuyor geceye yakın
  Sönüyor kent, tabelalar
  Az insanlar yürüyorlar aralarında yağmurla neonlarla
  Bakıyorum birahaneye: 1937, Avrupa
  
  7 ayrı vatandaş bir dolmuşta, ey Roma
  7 bin puşt müziği, marşlar, bayramlar, bombalar!
  Ne zaman namus satışa çıkarılmış da bulmamış alıcı
  Bu gaz dolu boğucu havada?
  
  
  
  Her şey gibi bu dondurucu gök altında
  Sevdalar!
  Bir sevda oluyor sövgü, sonunda!
  Bazıları da ak kartondan pankartlar ellerinde
  Kanırtıyorlar sessizliği biraz daha;
  Bakıyorum alanlara: 1937, Avrupa
  
  Alışverişe dalanlar pasajların akşam pazarlarında
  Ey sergideki fanilayı aydınlatan aptal ampul, ey maksi fanila!
  Kendine birçok giysi uydurmuş insan!
  Ey yeme içme!
  Evet bir doktora görünmeli
  Bir gün şimşeğimden bahar, bir gün buhar olmalı gizlice
  
  
  
  
  
  DEVALUE
  
  Şemsiyemi açıyorum;
  Yağmur yağıyor Ankaranın göbeğine
  Bir kasaba tutturuyor
  Baloncu ile büfeci de
  
  Şu piyango biletçiler
  Dolmuşa yolcu çağıran ak kasketli çığırtkan
  Kalacaklar kısa bir an daha
  Yağmurla Ankara arasında
  
  Yağmur yağıyor alabildiğine
  Çekilmiş ıssız taksiler köşe başlarına çoktan
  Köprüde bir şey yok
  Köpürüp bulanan akıntının Yalnızlığından başka
  
  Bir madeni para, dönmüş
  Ak yüzünü, gökyüzüne
  Çamur sıvıyor kaldırımları
  Yağmur yağıyor alabildiğine
  
  
  
  
  
  KÖÇEK
  
  Ankara
  Ankara, Güzel Ankara!
  
  Bir damla süt kolumda ölüm
  İki kara leke.
  Denge
  Yani tehlike.
  
  Sıçrayın
  Fareler! Buldozerler! Ey Ten
  Ay: Orman
  Akıp giden tren: Ey Ten
  
  Ankara!
  Ankara, Güzel Ankara!
  Ey incecik Ten
  Vuran bana.. Ve onlara!
  
  
  
  
  
  AK MİNELER
  
  Nerede yangın, hani kır çiçekleri;
  Hani akşamüstü? Dallardan inen gölge..
  Çıkıyor gölü taşıran ayna
  Suskunluk içinde
  
  Garip, derede bir çift sazan
  Bocalar, yayıldıysa akşam ışığı
  Parlar, suyu taşıran ayna
  İçimizin parlar sarmaşığı
  
  Ozan hey! kaynaklarda
  Kanın hey! dağla yaşadığı
  Acının bitmediği, göğüste bir büyük
  Gümbürtünün başladığı
  
  Ozanlar hey! yazarlar kabuklara, hışırdar yapraklar
  Suyun sesi iner uzaktan
  Ovayı kucaklar gün, damlar
  Aralarındaki kan
  
  Gider kurban, döner gözler kan çanağına
  Ulur kurt, ulur ağızda dinmeyen hırs
  Gelir gölü taşıran ayna
  İner yanımıza, sessiz
  
  Acıyı dilimle cânım!
  Nerede yangın, hani kır çiçekleri!
  Gelir gölü taşıran ayna cânım
  Gelir minelere gelecekleri.
  
  
  
  
  
  AYY
  
  Bahçam, köküm, odunum
  Cânım
  Ey Cânım
  
  Söz geldi dayan oldu, kapılar üryân
  Ses ederim uğrar gider
  Yankederim hey hey hey
  Soluk ermez kuşluğa
  
  Hey yavrum yavrucağım ay ala keklik sekişlim
  Taşın dibinden uğrar bir yılan!
  Bir yılan!
  Hey yavrum, yavrucağım...
  
  Ay, konduracağım, ay kitabımın direği
  Ayy!
  
  
  
  
  
  ERKEN AĞIT, ŞUBAT
  
  Neydi o dal kırıldı senin elinde
  Bir güvercin sadası duydu su
  Bir fısıltıyı böldü en olmaz yerinden
  Avuçlarımızdan taşan su
  
  Gölün yüreği çaylarda
  Çayın usu şimşek
  Şimşeğin kolu uzun
  Damar, su
  
  Söz geldi kapılara vurdu kapılara vurdu kapılara kapılara
  Cânım ey, denk oldu uçurum
  Rüzgârın al yanağına
  
  Neydi o dal, duyduk yeşilliğini düşlerin
  Kara yazgı indi çayıra, soludu
  
  Neydi o dal, adı gelmez usuma
  
  
  
  
  
  MART, 71
  
  1
  Yorgun ve çıplak ellerime bak asker
  Ne kadar çirkin
  Ne kadar güzel
  
  Boynuma bak
  Bir yanı ustura
  Nasır tutmuş öbür yanı
  
  Ve iki gelecek birden
  Koparılmış, asker!
  
  Bir şarkı var, ah bir titreyiş
  Var elbet içimde
  
   Yankılanır
  Göl, gecede
  
  
  
  Susmam;
  
  Sabaha dek
  Dizeler kurarım
  Biri yanılsa bile
  Bir öteki
  İçer kanını
  Kurulu ağın
  
  Söylerim
  Sonsuz umudu
  Tükenmiş pencereleri
  
  Sesim
  Sesindedir mevsimin
  Yıldızlara ve sevgiye dek
  
   Yankılanır
  Göl, gecede
  
  
  
  Susarım;
  
  Huylanır
  Kulağımdan dizime dek
  Gecenin verdiği doğum ağızları;
  Dinlerim, dilimin altında
  Kaynayan
  Çakıl taşlarını
  
  Yorgun ve çıplağım asker
  Gün
  Çoktan çekip gitti
  
   Yankılanır, göl
  Gecede hâlâ
  
  
  
  KUŞ
  
  Ben kuşum
  Gökyüzü diyerek başlarım söze
  
  Elmanın tadı, ceylanın rengi, kabuğun kokusu
  Kadifenin ve senin
  Uslu göğsün
  
  Ey Gökyüzü!
  
   Burada çamur yerleşti, yerelleşti, gelenek oldu
  Isı korkulu, dağ kuşku içinde
  Göç boruları aldı ortalığı;
  İmzalar kurudu;
  Ellerim
  Tutmuyor hiçbir kargıyı
  
  Mürekkebim
  Soğudu sanki.