KOZA
     Bir Yaşam Sorgusu

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Zafer Cebeci, yaşama ve aşka yeni bir gözle
  
  bakabileceğiniz duygu ve akıl yüklü bir tanıklık ile
  
  yeni bir nefes sunuyor satırlarında...
  
  ...Buldu sonunda işlemesi kağıttan daha zor çelik
  
  yüzeyi. Kirli, paslı tenin içinde parıldayan demir
  
  yüreğin serinliğinde içi cız etti! Parmaklarıyla bir
  
  dokundu, temiz elleriyle bir sıvazladı, dile geldi gemi.
  
  Ondan koca arşınlar olmasını istedi. Geceleri
  
  yıldızlara yükselmesini! Suyun üzerinde gezinirken
  
  incitmemesini. Dokun kıyısında onu beklemesini.
  
  Dorulu atlar gibi bindiğinde sırtına, şaha kalkmasını
  
  diledi. İçerde dev bir yürek, yüreğin üzerinde zırhlı
  
  elbiseleri! Giydirdiler baştan sona bayramlıkları. Kol
  
  kola girdiler, oturdukları sahilin düzlüğünden diğer
  
  gemileri seyrettiler. Anlı şanlı tekneleri!
  
  ...Sus! derler. Yüzyıllardır susarız zaten. Babam bile
  
  konuşmazdı doğru dürüst. Dedem hiç. On beş yıl
  
  askerlik yapmış savaş yıllarında. Daha ne konuşabilir
  
  ki adam? Ne konuşsun istenir? Sevmesini bile
  
  bilememiş. Ben sevdim. Bizler sevdik Akil. Ancak yine,
  
  Sus! derler. Neden susacağım, ne susacağım? Niçin?
  
  Utanacak olan kim? Bu insanlar sevmeli. Sevdiğini
  
  dile getirebilmeli...
  
  ... Suç kimin, bilmiyorduk. Ama gemi yapmamız
  
  isteniyordu. Ve biz o gemilerin yapımına yalın ayak,
  
  başıkabak başlamış olduk. Hayret ediyorum şimdi.
  
  Üstelik yaptık da. En inanılmaz olanı bu.
  
  ...İnsanların güldüğünü görmek güzel bir şey! Onların
  
  mutlu olduğunu duyumsamak hoş! Biz niçin cennette
  
  yaşamayalım? Cennet kimin? Yoksa onun da mı
  
  tapusunu dağıttılar bizler görmeden? O denli uyuduk
  
  mu?