Kınalı Parmakların Büyüsü

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Sıtkı çok düşünceliydi, neresinden baksa hayra yoramıyordu
  yaşadıklarını ama kendince bir haklılık payı çıkardı olanlardan, Benim
  babam, okuma yazmanın önemini kavrayamadı; iki inek, bir eşek önümde,
  beni dağda bayırda, ovada yazıda dolandırdı durdu ama ben oğlumu
  sonuna kadar okutacağım. Yükselebildiği kadar yükselsin, okusun, adam
  olsun. Büyük adam olamazsa bile, hiç değilse arkamdan bir dua okuyacak
  kadar dini bütün bir evlât olsun. Ben şimdi neyim böyle? Ölsem, mezarda
  bile toprağım, benim gibi bir kara cahili kucaklamaktan azap içinde kalır!
  diyor, olanların sebebini kendinde buluyordu.
  Adam, biricik oğlu Naci'yi işte böyle samimi duygularla Yalvaç İmam
  Hatip Okulunun orta kısmına yazdırdı. Bu ümitle tam iki sene erzak, temiz
  çamaşır, odun taşıdı kasabadan. Çoğu zaman bir kamyon bile bulunmazdı
  da; yağmurlu, karlı soğuk kış günlerinde at sırtında, bazen eşekle Yalvaç
  yollarına düşerdi. Sırtında heybesiyle, Yalvaç caddelerinde tipik bir yerli
  halk imajı çizerdi...