Kareası

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  İnsan, kozmozun sonsuz öyküsü içinde, kendi kısa öyküsüyle var olan, anlamlanan, ancak öyküsünü yazan, anlamlandıran dünden yarına kalıcı kılandır. Şiir ise, yalnızca insana yaslanan yanıyla, yazınsal ve kalıcı olanın imgesel değeri...
  
  Yaşar kara; aslında bir nehir şiir fakat üç kitap oylumu, söz üçlemesiyle ile akla gelenin aksine tekil değil aynı zamanda kalabalık bir varoluş hali... bende sen ve onu yan yana dizerek tek başına fakat yalnız yolculuğuna kendi patikasında devam ediyor. Eder mi? Bizce ona kalmış. Yaşar Kara; bazen bir kelebek donuşu gibi usul, bazen de külçe gibi ağır kendi boşluğuna tutunarak ayağa kalkan, öfkesi ironisi ve gülümsemesiyle insanın yalnızca ötekine değil, kendine karşıda ahşap kılıcı ve eğnine giydiği gömleğiyle şuara korosuna kararlı bir solist olarak yürümekte. Yürür mü? Dilerse. Hoş gelir söz üçlemesi konukları; Gökyüzü düşecek üstümüze Ka re asıve Ay Islığı
  
  Ne Yaşar? Şu masada oturan benim
  Gördün mü?
  Edip'in masası hiç değil
  Erbain den kalma boş bir masa
  tam karşıma oturdum
  inmem gerek beynimin ortasına
  bu sefer kaçırısam
  çocukluğumdan kovacaklar
  ne yazımdan ne gözümden sakınıyorum sözümü
  Sakın sakınma yaşar, madem...
  -Mehmet Gözen-