Karaktersiz

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  "Şiir sever misiniz?" diye atılmıştı bir
  akşam önüme. "Şiir sever miyim?" İlk
  romanının sadece on beş sayfasını
  yazmış, altı aydır eline kalemini
  almamış, Tribün Gazetesi'nde iddaa
  sütunu hazırlayan, iki yıldır birlikte
  olduğu sevgilisine bir gün çiçek
  almamış bir adam olarak şiir sever
  miyim?
  "Sen niye geldin ki?" diye sordu Aliço.
  "Öldün sen. Üstelik hiç nefes almadın
  bile. Ölü başladın."
  "Bu benim varlığıma engel değil." dedi
  Ali Kemal. "Yaşamıyor olmam bir şeyi değiştirmez. Diğerleri kadar
  beni de düşünüyorsun. Hatta belki daha bile çok. İçtiğim rakı
  bardağından, gezindiğim sokaklara kadar aklındayım. Ağlayacaktın
  neredeyse beni Kuzguncuk Müslüman Mezarlığı'na gömdüğünde."
  Y E N İ BASKI
  Çıktı kafekultur.comiletiş[email protected]
  instagram/kafekultur
  facebook/kafekultury
  twitter/kafekultury
  
  Sigarasından derin bir nefes çekti Aliço. Kuzguncuklu haklıydı. Sadece
  on beş sayfasını yazabildiği romanında onu hüzünlendiren tek
  karakter Ali Kemal'di. Ölen Ali Kemal, doğan değil. Bebek Ali Kemal
  büyüdüğüne göre, ölen Ali Kemal'in de iskelete dönüşmesi gerektiğini
  geçirdi bir an kafasından. İçeri sekiz insan bir de iskelet girseydi tam
  şenlik olacaktı Aliço için. Demek ki zaman yaşayanlar için hızlı
  akıyordu.