Kamu Ekonomisinde Geleneksele Dönüş

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Kamu ekonomisi, kamusal malların üretimi ve finansmanı anlamına gelmekte olup, merkezi
  idareden yerel yönetimlere ve parafiskal kurumlara kadar geniş bir yelpazedeki birimlerin ürettiği
  ekonomi ile ilgilenmektedir. Geleneksel (Neoklasik) yaklaşıma göre, Kamu ekonomisi büyük
  çoğunluk için mümkün olan en yüksek mutluluğun arayışı içerisindedir.
  Neoklasik paradigmada, kaynak dağılımında etkinlik mükemmel olandır. Ancak mükemmel en iyi
  demek değildir. Kaynak dağılımında etkinliğin istenir bir şey olduğu ve devlet politikalarının
  öncelikli amacı olması gerektiği normatif bir ifadedir. Kamu ekonomistleri, ekonomist olmak
  sıfatıyla böyle ifadelerde bulunamazlar. Tabii bu kamu ekonomistlerin kaynak dağılımında etkinlik
  teorisini tanımlayamayacakları anlamına gelmez; ama bunun öncelikli olduğu etik bir sorundur.
  Tehlike, kaynak dağılımında etkinliği bir kriter olarak alıp ve mükemmel kelimesini kullanarak,
  kaynak dağılımında etkinliğe ulaşmak için uygulayıcıları gereken amaç olduğuna gizlice ikna
  etmeye çalışıyor olmalarıdır. Aslında kamu ekonomisinde gelir dağılımında adalet de oldukça
  önemlidir.
  İnsanların tedaviye parası yetmeyebilir. Eşitlik ilkesi nedeniyle devletin üretimi gerekir. İkincisi,
  insanların gelecekteki tıbbi ihtiyaçlarını tahmin etmesinde güçlük yaşanabilir. İnsanlar hayatını idame ettirebilmek için sosyal yardımlara muhtaç kalabilir. Bu sebeplerden ötürü kamu
  ekonomisinin gelir dağılımında adalet fonksiyonuna ihtiyaç vardır. Koronovirüs salgını da devletin
  gelir bölüşümünde tekrar rol oynaması gerektiğini göstermiştir. Kamu Tercihi Teorisi araçları, gelir
  bölüşümüne yönelik bir reçete veremediğinden tekrar Neoklasik paradigmaya başvurmamız
  gerekmektedir.
  Koronavirüs pandemisinden önce, Neoklasik paradigma temelli devlet anlayışından Kamu Tercihi
  Teorisi temelli devlet anlayışına doğru bir dönüşüm yaşanmaktaydı. Bunu ülke örneklerinden de
  görmekteyiz. Dünya genelinde ülkelerin kamu ekonomisinin ülke içindeki payı ya azalmakta ya da
  durağan seyir göstermekteydi. Diğer bir deyişle, Kamu ekonomisi teorisinde devletin ekonomik
  açıdan tasarlanması önceleri Neoklasik paradigma çerçevesinde gerçekleştirilirken son dönemlerde
  Kamu Tercihi Teorisi çerçevesinde oluşturulmaktaydı. Kamu ekonomisi teorisinde Neoklasik
  paradigma temelli devlet anlayışından Kamu Tercihi Teorisi temelli devlet anlayışına geçiş vardı.
  Koronovirüs pandemisinden Neoklasik paradigma temelli kamu ekonomisi mantalitesinin, mali
  yasaların ve pratiğinin konjonktürel öğelere daha uygun cevap verdiği ve geleneksele tekrar dönüşün
  yaşanmaya başladığı söylenebilir. Zira gerek sosyal politika hizmetleri alanında gerek sağlık
  alanında gerek eğitim alanında gerekse genel olarak kamu ekonomisi açısından devlet
  mekanizmasına ihtiyaç vardır.