Hücremdeki Sinek

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Mahmut Baycan'ı Zilli Saat adlı öykü bitiği ile tanımış, bir de yazı yazmıştım o
  kitabıyla ilgili. Daha çok, yöresindeki insanların, geçmişte, yıllarca hüküm süren o
  büyük yoksullukla boğuşmalarını, birbirleri ve doğa ile ilişkilerini, ülkede yaşanan
  sosyal ve ekonomik değişimlere ayak uydurma bağlamındaki çaba ve savrulmalarına
  değiniyordu. O yılların gerçek tarihiydi bu öyküler, sözel fotoğraflarıydılar.
  Yazar Baycan, elinizdeki bu yeni öykü kitabı ile esas olarak bu çizgisini sürdürüyor,
  yani önce Ardahan ve çevresi, yine o insanlar, o yıllar... Gad Muzo, Sandalye,
  Gurbani ve Ramo adlı öykülerde yine Ardahan ve yöresinden olaylar ve insan
  manzaraları var.
  Yazar izlemiş, gözlemiş yıllarca; belleğine depolamış o insanlık, yoksulluk, hastalık
  ve çaresizlik hallerini. Şimdi de yazıya döküyor bunları: İşte geçmişiniz, bunları
  yaşadılar sizin büyükleriniz, oralardan gelmektesiniz, gideceğiniz yere bunları
  öğrenerek gidiniz, yoksa sizler daha yaman çelişkilere, darlıklara, açmazlara
  düşersiniz... dercesine. Ve oradan objektifini büyük şehirlere çeviriyor bir anda,
  bugüne geliyor, oralardaki atılmış, itilmiş, rayından çıkmış, özünden sapmış
  insanların acıklı ve ibretli hallerini gösteriyor. Vurgun öyküsü bunun ne çarpıcı
  örneği.
  Ama bir Sinek öyküsü var ki, o bana göre bu kitabın başyapıtı. İlgiyle, merakla,
  ders alarak, derinden düşünerek okunacak bir öykü. İşkence masasında bir kadın ve