Yıldız Rüzgarları

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Parlak erken tür yıldızların dış atmosfer tabakalarının sürekli genişlemesini açıklayan teorilerle ilgilidir. Bu
  yıldızlar için rüzgarlar, kesin süreklilikte ve güçlü rezonans çizgilerinin opasitesinde ve optik olarak ince
  olmasında yeterince yoğundur. Bu nedenle, rüzgarlar, ortaya çıkan yıldız spektrumu boyunca
  keşfedilmektedir. Spektral çizgi şiddetlerinin analizi, yıldızın 10-5 Mo/yıl kadar yüksek bir oranda kütle
  kaybettiğini göstermektedir. Soğurma çizgilerinin kısa dalgaboylarına kayması, rüzgarın hızıyla ilgili bilgi
  vermektedir. 600-3500 km/sn lik terminal hızlar, erken tür yıldızlar için büyüktür, ama 10-100 km/sn lik
  hızlar
  ise,
  K
  ve
  M
  Son 10 yılda yıldız rüzgarlarındaki ilgi, Morton (1967) ve onun çalışma arkadaşları (Morton, Jenkiss &
  Brooks 1969) tarafından O ve B süperdevlerinden yüksek hızlı akışların (fışkırmaların) keşfedilmesiyle
  canlandı. UV gözlemleri, C+3 gibi, iyonizasyonun orta evresinde olan çizgilerin geniş P-Cygni profilleri
  gösterdiklerini buldu. İyonizasyon evreleri ve yüksek hızlar, güneş rüzgarı teorisinin basit bir genellemesiyle
  açıklanamadı ve bu ışınımın neden olduğu rüzgar teorilerinin gelişmesine öncü olmuştur. Aksine,
  evrimleşmiş K ve M yıldızlarındaki rüzgarlar, güçlü Fraunhofer çizgilerinin çekirdeklerinde (merkezlerinde),
  dar P-Cygni çizgileri göstermektedir ve hızlar, fotosferik kaçış hızı olarak aşağıda daha iyi verilmiştir.
  Deutsch (1956), genişleme oranının yerel kaçış hızını aştığı yerde genişlemenin bir kaç 100 yıldız yarıçapına
  uzandığını
  göstererek
  yıldızın
  bir
  kütle
  Yıldız rüzgarları üzerine son çalışmaların çoğu, devler ve süperdevlerle ilgili olmasına rağmen, anakoldaki
  yıldızlardan yıldız rüzgarları içinde doğrudan deliller vardır. Örneğin, F5V den daha geç türlü yıldızlar
  genişleyen koronal plazmayla yıldız manyetik alanının kutuplaşmasıyla (birleşmesiyle) açısal momentumun
  kaybının bir sonucu olarak, düşük dönme hızlarına sahiptirler (Kraft 1967). Bu yıldızların kütle ve açısal
  momentum kayıpları için mekanizma, belki güneşinki gibidir.