Hey Onbeşli - Çanakkale

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Gece sessiz... Sessiz gecede esen
  sakin rüzgar ağaçların yapraklarına
  vurdukça gecenin sessizliğini sanki
  ağıta dönüştürüyordu. Çanakkale'ye
  cepheye yavrusunu gönderen,
  gönderdiği günden beri aklı evladında
  kalan ve dualarıyla bir an bile onu
  yüreğinden düşürmeyen Halil Bey'in
  eşi Emine Ana, olduğu yerden birden
  fırladı... Çevresine bakındı,
  yataktaydı. Allahım, rüyaymış dedi
  içinden. Sakin bir şekilde uykusuna
  devam eden eşini uyandırmadan,
  yatağından usulca sıyrılarak
  pencereye doğru yöneldi. Bir ayağını
  kırıp sedirin üzerine, pencerenin
  kenarına usulca ilişti; yavrusunun
  başucuna ilişir gibi. Sanki Ali'sini
  görecekmiş gibi yüreği kabararak
  araladı perdeyi. Gün ağarmamış
  bile deyiverdi içinden. Sonra, gözleri
  uzaklara daldı. Köpeklerin havlama
  sesleri arasında uzunca bir süre
  köyün çıkışına doğru baktı. Ali'sini
  cepheye uğurladığı günü düşündü...
  Davullar zurnalar eşliğinde dualarla
  nasıl da göndermişlerdi. Evet, ana
  yüreğiydi bu yol gözleyen yürekler...
  İşte bu yüzden bu toprakların adı
  Anadolu olmuştu. Anaların fedakârca
  vatan topraklarını evlatlarından bile
  önce görmelerindendi bunun sebebi.