Hayvan ve Şaman : Orta Asya'nın Antik Dinleri

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Kurban edilen köpekler, kadeh yapılan kafatasları, rüzgâra, kirpiye, saksağana, güzel ağaçlara
  tapanlar, ağaçların oğulları, insanlara yol gösteren hayvanlar, ölen kocasının kuklasını yapıp besleyen
  kadınlar, gelin evinde üç yıl hizmet eden damatlar ve hayvan ikizinden yardım isteyen, çeşitli eşyaları
  müzik aleti gibi kullanan Şamanların gündelik hayatlarına, ritüellerine uzanarak Avrupa ve Asya
  uygarlıkları arasında şaşırtıcı bağlantılar kuran derinlemesine bir analiz...
  Hayvan ve Şaman, antik İç Avrasya kavimlerinin ortak dinsel mirasını, iki bin yıldan uzun bir zaman
  aralığına yayılmış metinlerde anlatılan mitler, ritüeller, efsaneler aracılığıyla ortaya koyuyor.
  Bu ortak mirasın çağımıza kadar erişen boyutlarını inanç ve ritüellerin sürekliliğinin yanında,
  Avrasya'nın kalan bölümünde olduğu kadar Avrupa'da da edebi öykü ve motiflere sızan ve orada
  melezlikler oluşturan etkilerle açıklıyor.
  Şaman, hayatı boyunca 'kuş-oluş', 'balık-oluş', 'hayvan-oluş' yanında İskitlerdeki kadınlaşmış
  kâhinlerde, 13 yüzyıldaki eşcinsel Moğol şamanlarında ve 20 yüzyıldaki transvestit Türkmen
  şamanlarında olduğu gibi 'kadın-oluş'a da girişebilir. Sonuçta çok gelişmiş bir şaman etkinliği olduğu
  apaçık olan icrasında Tunguz şamanı, nöbet tutan ruhlardan oluşan bir set yaratır. Deleuze ve
  Guattari'nin dikkat çektiği gibi, 'hayvan-oluş' ve 'kadın-oluş' olguları, 'algılanamaz-oluş'a doğru bir
  eğilimdir. Şaman, topluluğunu korumak için doğanın her koşulunda kendini kamufle eder ve
  görünmeden başkalarına saldırmak için ruh biçimine girerek harekete geçer. Dolayısıyla şaman,
  Moğollarda da gördüğümüz gibi, askeri sırlara sahip bir savaşçıdır.