Göl Saatleri

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Göl Saatleri, Ahmet Hâşim şiirinin açık denizi gibi... Şair, ilk yayımlanış tarihlerinden bu yana neredeyse yüz yıl geçen şiirleriyle hâlâ ayakta ve bizi gerçek şiirin uzak ve gizemli sularına buyur ediyor. Hâşimin ilk şiir kitabı olan Göl Saatleri de basıma hazırlanırken, öteki kitaplarda olduğu gibi metin ve notlar dışında, tanıtıcı ve çözümleyici sunuş yazısı, küçük sözlük de eklendi.
  
  
  Tadımlık
  
  ZULMET
  
  Ey sen
  Ki şimdi şüpheli bir şekl-i pür-hayâl oldun
  Bu semâ-yı mesânın altında!
  Gecenin mevti ufku bağlamadan
  Susmadan her teneffüs-i zinde,
  Ey sen
  Ki sönmemiş zer-i zülfünde son ziyâ-yı nehâr,
  Bu genç elinle bu yorgun cebîn-i lâlimi sar,
  Ve sonra git. Bana bî-vad olan bu yollar hep
  Adımlarınçün açılmış pür-incilâ vü zeheb
  
  Bırak leyâle bu cism-i garîb ü merdûdu,
  Dizim eğildi; soğuk bir deniz gibi zulmet
  Ağır ağır boğuyor bende ömr-i bî-sûdu.
  
  Diken ve taşları üstünde bir çetin13 râhın
  Dağıldı nesc-i harîr-i ümîd-i mahrûmum
  Ve mutlaka gelecek, gölgelerle şimdi ölüm
  
  Lâkin sen
  Ki gözlerinde güler nûru bir gümüş14 mâhın
  Eğilme, git
  Ve eyle gölgede pây-ı şebâbını tesbît
  
  Beni bir tûde eyleyen zulmet
  Sana hüsn-i hayâli nakşedecek:
  Oldu çeşmin nücûm ile mâlî,
  Onların iştiâl-i seyyâli15
  Seni gûyâ karanlık üstünde
  Etti bir heykel-i ziyâ gibi hak.
  
  Sen git
  Ve eyle davet-i iklîm-i rûhuna rağbet.
  Bu yol, bu yol, bu derin yol ki dâimâ mümted
  Bu yol uzun ve benim dizlerim eğildi; gözüm
  Kapandı. Davet-i yeldâla16 titriyor rûhum;
  Bırak ve git, beni mevt-i leyâle tevdî et.
  
  Büyük, derin ve soğuk bir deniz gibi zulmet
  Etti eşkâl-i arzı bî-hareket,
  Ve döktü rûhuma rüyâya benzeyen bir mevt
  Büyük, derin ve soğuk bir deniz gibi zulmet:
  
  Lâkin sen
  Dudakların yine pür-hande, gözlerin pür-zer
  Saçın nücûm ile meşbû u müştail yine ter
  Bırakma rûhunu düşsün bu öldüren hisse,
  Ve git
  Ve eyle gölgede pây-ı ümîdini tesbît
  
  O belde-i zer ü hülyâda17 bekleyen gözler
  Nerde? derlerse,
  Ne oldu, nerde o? derlerse, âh o gözler eğer,
  Miyâh-ı sâyede mevt-i fecîimi18 anlat.19