Gelecek Geçmişin Çiy Damlası

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Aldığım nefes, ölmek zorunda mı? Ölümcül yaralar; iyileştirmenin şiddetinde
  aldığım risk, doğruları bulma ihtimalim her ameliyat operasyonunda almasını
  sağladığım bir nefesti. Düştüğü yeri yakan ölüm ateşi, tarihin korkunç
  kabuslarında kurtarmam gerekenler, ruhumda kayıptı. Hiç canınız acımadan
  içinizin yandığını, nefes alırken alamadığınızı hissettiniz mi? Sevdiğim insan,
  ellerimin arasında kurtarmaya çalışıp, kapana kısılmış kalbi, son nefesini
  veriyordu. Hani; çok çabalarsınız başarmak için kendinizden, ruhunuzdan
  vazgeçer, her hücrenizle istersiniz de vücudunuz tüm çabalarınızda o kalbi
  attırmayı, nefes özgürlüğünü vermeyi başaramaz...
  Acımasız ölüm; çiy damlası göz bebek silüetinde gözyaşlarımla kayboluyorken
  gezegenin döndüğü yerde ciddi problemlerle savaşan yüreğim, kaderimle
  yüzleşiyordu.
  Nasıl kurtulacağımı, ailemi ve evimi düşüneceğim hiç aklıma gelmezdi. Bu bir
  kabus değil, rüya hiç değildi. Hayatımın içinde koştuğum yerin, yaşadığım
  gerçeklerle alakası yoktu. Kıymetli olan yaşamların içinde kıvranan tek ben
  değildim. Ölme olasılığım yüzde doksan dokuzdu. Cehennemin içinde, cennet
  labirent ışığım kayıp, her şey en küçük kırıntısına kadar değişiyordu...