Gazi Mustafa Kemal Atatürk

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  ...Sihirli bir çomakla dokunulmuş gibi, salonda
  birdenbire sesler kesildi. Atatürk Büyükelçi'ye şöyle
  diyordu:
  -Sayın Büyükelçi, ben öteden beri Fransız milletinin
  samimi takdirkârıyım. 1789 ihtilalinin ortaya
  koyduğu yüksek prensiplerin mana ve değerini her
  zaman takdir etmişimdir. Milletinize karşı
  duygularım dostçadır. Ölüm karşısında kahraman
  ordunuzun gösterdiği cesareti Çanakkale'de bizzat
  gördüm. Size dostluk elimi uzatmak istiyorum. Fransa
  da benim dostluğumun önemini, kıymetini bilmeli ve
  aynı duygularla bana dostluk elini uzatmalıdır. Bu
  gece burada seçkin devlet adamlarının temsil ettiği
  Balkan ve Sadabad Paktı devletlerinin dostlukları
  arasındayız. Bu bizim için şerefli, kıymetli bir
  kazançtır. Sayın Büyükelçi, ben toprak çoğaltma
  meraklısı değilim. Barış bozma alışkanlığım yoktur.
  Ancak, antlaşmalara saygılı olmanın ve onların
  koyduğu hükümlere uymanın lüzumuna inanıyorum.
  Sizinle açık konuşuyorum: Ben Hatay'ı almadan
  yaşayamam! Büyük Millet Meclisi'nin kürsüsünden
  milletime söz verdim. Hatay'ı alacağım! Milletim
  benim sözüme inanır. Vaadimi yerine getirmezsem
  O'nun yüzüne bakamam, karsısına çıkamam, yerimde
  kalamam! Sayın Büyükelçi, ben bugüne kadar hiç
  mağlup olmadım. Bundan sonra da hiçbir kuvvet
  karşısında yenilemem, yenilirsem bir dakika
  yaşayamam! Bunu böylece bilerek ve milletime
  verdiğim sözü mutlaka yerine getireceğime inanarak,
  benim dostluğumu lütfen teyit ediniz Ekselans
  Ambasadör! Atatürk bir süre durdu. Fransa Elçisi
  şaşkınlıktan ne cevap vereceğini kestiremiyordu.
  Atatürk, yanında oturan İngiltere Büyükelçisi'nin
  omuzunu okşadı: "Bakınız, muhterem İngiliz
  meslektaşınız benim bütün düşüncelerimi çok iyi
  anladı, benimle tam dost oldu. Ben sizinle de aynı
  samimiyet ve anlayış içinde dost olmak istiyorum.
  Şerefinize ekselans!"