Dostun Gözyaşı

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Dostun Gözyaşı
  
  Vardığım meyhane ahşap yapıdan
  Eğilerek girdim zar zor kapıdan
  Çağırdı dostun biri beni sapadan
  Gel gel diye sallıyordu elini
  
  Eğildim kulağına sordum halini
  Uzattı kadehe hemen elini
  Anlattı başına bir bir geleni
  Görmeliydin gözlerinin selini
  
  Beni bu hallere koyan var dedi
  Kim diye sorunca zalim yâr dedi
  Çekilmez dedim de ölüm kâr dedi
  Görmeliydin o titreyen elini
  
  Silkinir gibi oldu yerinden
  Sustu, sigarayı çekti derinden
  Belli ki çok şey geçmiş serinden
  Bir görmeliydiniz garip halini
  
  Hüzünle doluyum hiç bilen yoktur
  Akar gözyaşlarım bir silen yoktur
  Her gün bu masada kadehim tektir dedi
  Gözlerinden döktü yaşları
  
  Canım dedi diye canımı verdim
  Soyundum derimi yoluna serdim
  Anlayıver halimi ben sona geldim dedi
  Gözlerinden döktü yaşları
  
  Yaşamama değer gün mü var dedi
  Benim gibi yanan gül mü var dedi
  Ölümden öteye yol mu var dedi
  Yumunca gözünü döktü yaşları
  
  Uçkun nerden bulun bağrı yarayı
  Nasıl bilirsin ki bahtı karayı
  Sanki bulacaksın derde çareyi
  Ne dedimse döktü gözünden yaşı
  
  Kendime deva bulmam dosta bulurum Derman bulamazsam umut olurum
  İşte ben de böyle mutlu olurum
  Yeter ki dost gözünden yaş dökülmesin
  
  Kul bilse n'olur kulun halini
  Nerden bilsin evli dulun halini
  Kimbilir bülbülün elinde inleyen dilin halini
  Görmeliydin garibanın o zavallı halini