Diazem Etkisi

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Bir hastanenin acil servisinde, az önce delinmiş
  olan damarıma akan serum damlalarını sayıyorum.
  Çok yavaş akıyorlar... Bazen kaçıncı damlada
  olduğumu unutup, baştan başlıyorum saymaya.
  Sonra bir daha, sonra; bir daha... Kaç kere baştan
  başladım hatırlamıyorum... Hayatım, hani o ölmek
  üzereyken geçtiğini söyledikleri film şeridi gibi
  gözlerimin tam önünde ama ölmüyorum.
  Gözlerimi tavandaki güçlü ve beyaz ışığa
  dikiyorum; ışık benden uzaklaşıyor, ben
  kendimden... Gözlerimi açık tutmakta
  zorlanıyorum. Sanki kendimden düşüyorum...
  İyi de zaten ben bunu hep yapıyorum. Kendimden
  düşmem için bir hastane odasında damarımı
  delmelerine ve içine akıtmakta oldukları bu şeyi
  akıtmalarına hiç gerek yok. Gerekliliklerin hepsini
  gereksiz buluyorum. Gerekmedikçe düşünmemeye
  çalışıyorum, zaten onlar benim gerekliliklerim
  değiller. Onlar başkalarının gereklilikleri ve bu
  durumda neden bana da gerekmeleri gerektiğini
  anlamıyorum.
  Zaman geçiyor...