Derviş Tarzı Türk Edebiyatı
     Ve Sıdkı Baba Divanı

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Tasavvufî Türk Edebiyatı, Dinî-Tasavvufî Türk Halk Edebiyatı, Dinî-
  Tasavvufî Halk Edebiyatı, İslâmî Türk Edebiyatı, Türk Tasavvuf
  Edebiyatı gibi adlar verildiği görülür. Beslenme ve seslenme mekânları
  genellikle tekke çevreleri olduğu için, bu edebiyat şubesine Tekke
  Edebiyatı adı da verilir. Bilindiği gibi Âşık, Ozan, Saz Şairi, Çöğür
  Şairi gibi adlarla anılan ve genellikle Âşık adı etrafında toplanan
  sanatçılar tarafından oluşturulan edebiyata -temsilcilerinden
  hareketle- Âşık Tarzı Türk Edebiyatı adı verilmektedir. Öyleyse Ata,
  Dede, Baba, Hoca/Koca, Pir, Eren, Evliya, Şeyh, Mürşit,
  Abdal, Miskin, Kemter, Emre, Derviş gibi adlarla anılan ve
  genellikle Derviş adı etrafında toplanan mutasavvıf sanatçılar
  tarafından oluşturulan edebiyata da -temsilcilerinden hareketle-
  Derviş Tarzı Türk Edebiyatı adını vermek mümkündür. Aynı şekilde
  Âşık Tarzı Türk Edebiyatına kısaca Âşık Edebiyatı adı verildiği gibi,
  Derviş Tarzı Türk Edebiyatına da kısaca Derviş Edebiyatı adı
  verilebilir.
  Sıdkı Baba Dîvânı yalnızca bir şairin şiirlerinden oluşmamaktadır.
  Dîvânda, Sıdkı'nın şiirlerinden başka Yunus Emre, Eşrefoğlu Rumî,
  Emir Sultan, Pir Sultan Abdal, Şah İsmail Hatayî, Hüznî, Hasan Coşkun
  gibi derviş-şairlerin bazı şiirleri ve bunlara yazılan nazireler de yer
  almaktadır. Hatta Ruhsatî gibi bazı âşıkların şiirleri ile bu şiirlere
  yazılan nazirelere de yer verildiği görülmektedir. Bu sebeple, bu
  Dîvânı kısmen bir nazire kitabı olarak görmek de mümkündür.
  Bayram Durbilmez tarafından hazırlanan kitapta, derviş tarzı Türk
  edebiyatı hakkında genel bilgiler verilmekte ve Sıdkı Baba Dîvânı çeşitli
  yönleriyle incelenmektedir. Kitapta derviş tarzı Türk edebiyatını
  oluşturan ve/veya geliştiren zümreler, yüzyıllara göre derviş tarzı Türk
  edebiyatının önemli temsilcileri ve eserleri, derviş tarzı Türk edebiyatı
  ve temsilcileri üzerine yapılan çalışmalar, derviş-şairlerin geçirdikleri
  aşamalar ve derviş tarzı Türk edebiyatı gelenekleri ana hatlarıyla
  değerlendirilmektedir. Şairin, Sıdkı mahlaslı diğer şairler içindeki yeri
  belirlenmekte, hayatı ve şairliği incelenmekte, şiirlerinde kullanılan
  vezin, kafiye, ayak, nazım şekilleri ve nazım türleri, dil ve üslûp
  özellikleri ayrıntılı olarak değerlendirilmektedir. Şiirlerin konuları
  açısından da incelendiği çalışmada ayrıca Dîvânda bulunan metinler
  de tenkitli olarak verilmektedir.