Dersim'in Kayıp Kızları
     (Tertele Çenequ)

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Kız kardeşim 2-3 yaşlarındaydı. Adı Xece (Hacer). Bizi
  Ovacık'ta toplamış kafileler halinde Hozat üzerinden Elazığ'a
  götürüyorlardı. Yüzlerce belki binlerce insan. Yara bere içinde,
  aç susuz, perişan. Ben 13 yaşlarındaydım. Her şeyi bugün gibi
  hatırlıyorum. Subaylar güzel kız çocukları almak istiyorlardı. Kız
  kardeşim çok güzeldi. Bir subay kız kardeşimi annemden zorla
  almak istedi. Annem vermedi. Pertek köprüsüne geldiğimizde
  orada mola verildi. Aynı subay tekrar geldi ve annemden zorla
  aldı. Ağladı. Ne yaptıysa aldı. 'Evlatlık alacağım. Ona bakacağım,' dedi subay. Sadece kız kardeşim alınmadı tabii. Çok kız çocuğu alındı. Aynı zamanda amcamın kızı da alınıp götürülüyor. Amcamın kızının adı Tege idi.
  
  Xece'nin, Tege'nin başına gelenler 'münferit olay' değil.
  1937/1938 Tunceli Harekâtından sonra çok sayıda kız çocuk
  ailelerinden alındı - kimisi zaten anne babasız kalmıştı. Yatılı
  okullara verildiler, bazıları da subaylara veya bürokratlara
  evlatlık olarak teslim edildi. Aslında 1926'dan 1950'ye kadar
  değişen yoğunluklarla süren bu uygulama, Dersim kırımının
  vahim cephelerinden biridir.
  
  Nezahat ve Kazım Gündoğan, yıllarca uğraşarak, sebatla,
  Dersim'in bu kayıp kızlarının izini sürdüler. Kendileriyle,
  yakınlarıyla konuştular. Bu kitapta, yüzü aşkın 'vaka' yer
  alıyor: Ailesinden, kökünden koparılmış insanların çile dolu
  hikâyelerinden parçalar... Annelerin çocuklarından, hatta bazen
  kendilerinden sakladıkları sırların hikâyeleri...