Datça'da Bir Aşk Hikayesi

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Kafasındaki düşünceler iyiden iyiye şekillenmeye başlamıştı bu aralar, çok kafa yoruyordu.
  Kendisini bu kararı acilen uygulamaya içten içe iten abartılı bir duygusallıkla doluydu. Daha
  önce ballandırılmış hikayeler duyup dinlemişlikleri olmuştu çokça. Ama çok da önemli
  değil geçiştirmelerinden öteye gidememişti. Hayatın rutin bahanelerinden bolca
  biriktirmişti ne de olsa. Hem sıkardı onu huzurun aşırısı ama yine de denemeye değerdi. Bir
  akşam Otogar 'da otobüsün kalkacağı saati beklerken buldu kendisini. Ertesi günün
  sabahında sanki yeni keşfedilen bir gezegene ayak basmıştı. Valiz tekerleklerinin parke
  taşlı yolda çıkardığı tıkırtılar eşliğinde hafif yokuştan aşağıya doğru yürümeye koyuldu. Ara
  sokakları içine sindire sindire, uzun uzadıya dolaştı. Bu kısa gezinti yıllardır içinde
  uyanmayı bekleyen duyguları canlandırmıştı. Mekânım Datça olsun diye boşuna
  dememişti büyük Şair Can Yücel. Zaten ünlü bilgin Strabon'un Tanrı çok sevdiği kulunu
  uzun ömürlü olsun diye Datça'ya gönderirmiş sözü de bunu doğruluyordu. Bu sözler haklı
  ve gerçekçi bir tanımlamaydı. Hem de Datça'nın başlı başına bir reklamıydı. İşte orası, tam
  da burasıydı. Son zamanlarda sıkça rastladığı bir sloganı hatırladı. Acelen varsa ne işin var
  Datça'da Hem de çok doğruydu. Çünkü Datça hayatın son derece yavaş aktığı olağan üstü
  bir yerdi. Bozulmamış doğasıyla ve doğallıklarını henüz yitirmemiş insanlarıyla.
  Buluşacakları kafenin tabelasını gördüğünde yol yorgunluğunun tadını çıkarmaya gelmişti
  sıra. Ağaçların altında sıralanmış masalar şimdiden yarı yarıya dolmuştu. Dalların arasına
  gerili kablolardan kocaman ampuller sallanıyordu. Arka fonda çalan enfes şarkılar
  kulaklarını okşuyordu. Öyle sıradan değildi hiçbirisi. Sahile bakan bir masaya ilişti ve etrafı şöyle bir süzdü. Böylesine büyülü bir ortamın yarattığı atmosfer günün hemen ertesinde
  yaşayacaklarının adeta provasıydı. Yeni bir aşka yelken açmak isteyip de bir türlü
  bulamadığı o rüzgar hafiften esmeye başlamıştı...