Çektim Dünya Çilesini
    Şiirler

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Kemikle ete büründüm
  Davut olarak göründüm
  Kirli işlerden arındım
  Çektim dünya çilesini
  I_steyerek ben doğmadım
  Doğar doğmaz hep ağladım
  I_nsan postuna büründüm
  Çektim dünya çilesini
  Aşamadım yüce dağlar
  Akıp gitti nice çaylar
  O mür gibi uzun aylar
  Böyle gitti vakit zaman
  Yıllar yılı emektarım
  Bu dünyada nedir kârım
  Bülbül, oldum ahu zarım
  Çektim dünya çilesini
  
  Şair der ki: I_nsanoğlu, dört ana unsurun birleşmesinden (ateş, hava, toprak, su) var olmuştur. Hali hazırda evrende var olan insanoğlu, Ana rahminde ete kemiğe bürünmüş görülüp algılanabilen bir suret kazanmıştır. Var olmak insanın kendi isteği ve kontrolü altında değildir. Ancak insanoğlu bir süre sonra yaşayacağı hayata yön verebilecek kudrete sahip olmaktadır. Nasıl yaşamımız için vazgeçilmez ola hava, doğ- duktan sonra ilk nefes alışımızda ciğerlerimizi yakıyor bize acı verip ağlatıyorsa, yaşamın her döneminde acılardan nasibimizi alıyoruz. Bu acılara katlanarak yaşamaya devam ediyoruz. Bizleri ayakta tutan ise yaşama umudu ve yaşama sevinci oluyor.