Çatıdaki Çimenler
     Sen'e Yazılar

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Hissettiklerimiz ağızdan çıkınca, tortuları kalıyor elimizde. Hislerin ölüleri gibi duruyor sözler, asılı bir yerlere. Büyüdüm ben de ve utandım tekil büyüdüğüme. Çekmecelere yazdım, dolap raf larına. Evlerim değişti, sevdiklerim, sevmediklerim; dile geldim dost sohbetlerinde. Yine yetmedi, kendime yazdım. Eski usul bir güncenin ifşasıdır bu, mahremimdir. Akıl düşümü, ruh üşümesi, gönül çarpıntısıdır. En nihayetinde matbu bir hayata girizgâhımdır; yazmaya başlamama sebebe ithafımdır ve tüm anlatamadıklarıma. Olduğum değil, hasretini duyduğumdur.
  
  Her sözcüğün bir emanetçiye ihtiyacındandır.
  
  Diyorum kendime, demek ki:
  
  Dünle bugünün farkı
  
  Bir telefon ucu
  
  Bir pencere dışı...
  
  Ben dünken yok
  
  Bugünken varsam
  
  Mesafeler güzel
  
  Mesafelerin aslı sevilesi...
  
  Ben değilim mesafe
  
  Mesafe, bize ait olmayan bir evde olmaktı sadece
  
  Bize ait olmayanda biz olamadığımız sürece
  
  Her şey bir evin yalanı
  
  Her şey bizim olanın rüyası
  
  Aidiyet yoktu, ne dünde ne bugünde
  
  Ne yazıktır
  
  Biz tutunduk sanrılı bir aidiyete