Bahaeddin Özkişi
     Edepten Ebede

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Anlatmaya dayalı edebî eserler yazıldıkları dönemin siyasî, içtimaî, kültürel ve tarihî atmosferini yansıtırlar. Bunun yanında
  sanatkârlar, eserinde oluşturdukları anlatım ve kurguya göre, yıllar hatta yüzyıllar sonrasına dönülmesini sağlayarak adı geçen değerlerin
  farklı bakış açılarıyla değerlendirilmesine imkân sağlarlar. Bu eserlerin incelenmesi hem tarihin farklı dönemlerine ışık tutar hem edebî
  türlerin gelişme ve değişmeleri hakkında fikir sahibi olunmasına vesile olur hem de eser ve sanatçı arasında irtibatın kurulmasına yardım
  Klasik şiirde bütün unsurlarının benzer örnekleri mevcut olmasına rağmen, anlatmaya dayalı edebî eser türü olan romandan Türk
  edebiyatında 19 yüzyıldaki Batılılaşma süreci ile bahsedilmeye başlanır. Bu dönem incelenerek, Batılı anlamda gelişen ve değişen Türk
  edebiyatı kadar, Türk kültürünün aldığı yolu, Osmanlı toplumunu iki medeniyet arasında kalmışlığını takip etme imkânı vardır. Ayrıca
  Türk kültüründe Tanzimat'la başlayan çözülme ve bu çözülmenin Türk insanının ruhunda yarattığı yabancılaşmanın çeşitli boyutları da
  bu sayede değerlendirilebilir. Türk romanı, bu açıdan, Türk edebiyatının yeni bir yola çıkış hikâyesini ve kendini arayışı anlatan tür
  olarak da tanımlanabilir. Aslında bu da Türk romanının önemli sosyal gerçekliğe, 19 yüzyılla başlayan Türk kültüründeki parçalanma ve
  bu parçalanmayı takiple Türk insanının ruhunda ortaya çıkan sosyal yabancılaşmaya işaret eder. Bu değişim bireyden topluma hatta
  mekâna kadar algılanır.
  Bahaeddin Özkişi'nin eserlerinde tarih ve kültür kavramları, ağırlıklı olarak işlenen konular arasındadır. Yazar, hemen hemen
  bütün hikâye ve romanlarında bu değerleri kendi bakış açısından ele alır, belli sonuçlara varmaya çalışır. Özkişi, Türk kültür hayatında
  bahsedilen değişim sürecini, zaferle çıkılan Kurtuluş Savaşı'ndan sonra da farklı boyutlarla var olduğunu, alınan yolla ilgili
  düşüncelerini, özellikle, Sokakta romanının kurgusuyla dile getirir. Yazar, bu eser dışında insana ait bütün halleri anlattığı hikâyelerinde
  de yaşanan değişim ve değişimin sonuçlarına sıklıkla değinir.
  Bunların yanında sanat hayatına, 1945'lerde bir hikâye yazarı olarak daha çok insanı merkeze alan eserler oluşturarak başlayan
  Özkişi'nin Köse Kadı ve Uçdaki Adam ve yarım kalan romanı dikkate alınırsa, yazarın bilhassa eser oluşturmada, tarihi romanlaştırma
  konusunda özel gayret gösterdiği dikkat çeken bir husustur. Bahaeddin Özkişi'nin tarihe olan ilgisi salt tarihi anlatmaya ya da tarihi-
  macerai romana örnek verme maksatlı değildir. Yazar tarihi roman kurgusunu, bir taraftan Türk'e ait kültür ve medeniyeti aktarma bir
  taraftan da bilinmeyenler, gizli kalmış kahramanlar üzerine odaklar. Medeniyet inşa eden değerleri ortaya koyma gayreti gösterir. Kendine has üslubuyla dikkate değer bir 'durum hikâyecisi' de olan Özkişi'nin inandığı, öğrendiği doğruları anlatmak için bütün
  eserlerine Türklere ait geçmişi malzeme yapmakla yetinmediği, kendi geçmişindeki her türlü değerler sistemini eserlerinde çokça
  kullandığı söylenebilir.
  Türk edebiyatının mihenk taşlarından eserleri ile Türk kültür dünyasını her cümlesi ile yansıtarak 'kültür insanı'
  değerlendirmesine layık olan önemli bir sanatkârdır. Bahaeddin Özkişi. Onun eserleri hakkında detaylı bilgi vererek sanatçının edebî
  kişiliği, mizacı, eserlerindeki ortak yapı hakkında teknik inceleme bu çalışmanın gayeleri arasındadır. Bunun için önce yazarın mevcut
  bütün eserleri, yayımlanmamış hikâyeleri ve nihayet yarım kalan romanı titizlikle incelenerek yazar ve yazarın eserleri hakkında belli
  kanaatlere varılmıştır. Ayrıca Özkişi ile ilgili daha önce yapılan çalışmalar, muhtelif yerlerde çıkan yazılar, yapılan değerlendirmeler de
  dikkate alınarak, yazar hakkında belli hükümler oluşturulmuştur. Bundaki maksat; roman ve hikâye türlerinde, Türk edebiyatı tarihinde
  öne çıkarılmayan, ancak Türk kültürünün temel hassasiyetlerinden vatan, millet, kültür, gelenek ve görenek gibi değer hükümleri
  çerçevesinde eserlerinin ana hatlarını çizen Bahaeddin Özkişi'nin edebî varlığını ortaya koymaktır.
  Eser, beş bölümden oluşmaktadır. Bu bölümler; Hayatı, Mizacı, Edebî Kişiliği ve Eserleri, Romancılığı, Hikâyeciliği,
  Hikâyelerde Ortak Yapı, Eserlerde Dil ve Anlatım başlıklarını taşır.
  Birinci bölüm; Bahaeddin Özkişi'nin hayatı, mizacı, edebî kişiliği ve ana hatları ile eserlerinin değerlendirildiği kısımdır. Bu
  bölüm, yazarın hayatı ve mizacı konusunda merhumun eşi Fatma Özden Özkişi'nin ifadeleri ve yine kendilerinin hazırlamış olduğu
  Anılarla Bahaeddin Özkişi'yi Anmak adlı eser başta olmak üzere, çeşitli kaynaklardan faydalanılarak oluşturulmuştur. Yazarın sanat
  görüşünü ifade eden kendine ait herhangi bir yazısı bulunmadığından başta, yazarın bütün eserlerinin taranması ile elde edilen sonuçlar,
  ilaveten çeşitli kaynaklar ve daha önceden yazarla ilgili varılan kanaatler değerlendirilerek Özkişi'nin sanat karşısındaki duruşu ve edebî
  kişiliği hakkında belli sonuçlara ulaşılmıştır. Bu sonuçlar, çalışmada ayrıca yazarın romancılığı ve hikâyeciliği anlatılırken de farklı
  boyutlarıyla ele alınmıştır. Birinci bölümde son olarak yazarın vefatından önce ve sonra yayınlanan eserleri genel hatları ile
  değerlendirilmiştir.
  İkinci bölüm; yazarın romancılığının değerlendirildiği kısımdır. Bu bölümde üçü yayımlanmış, biri de yazarın vefatı dolayısıyla
  yarım kalmış romanı incelemeye tabi tutulmuştur. Bölüm, roman inceleme metodunda kullanılan klasik teknikle, roman unsurlarının tek
  tek ele alınması ile oluşturulmuştur. Bütün eserlerde yazarın takip ettiği eser oluşturma metodu hakkında elde edilen sonuçlar ifade
  edilmiştir. Bu bölümde yazarın eserleri, yayımlandığı tarihler dikkate alınarak incelemiştir. Yazarın üç romanı hakkında eserlerin
  kendilerine has ayırt edici özellikleri Romana Dair kısmında verildikten sonra roman, roman unsurları dikkate alınarak, teknik tahlil
  çalışması yapılmıştır. Yalnız, Bahaeddin Özkişi'nin özellikle tarihi romanlarında olay örgüsünü romanın başından sonuna kadar
  birbirinden kopuk parçalar halinde verip ardından olayları toparlanması roman kurgusunda olay örgüsü bağlamında önemli detayları
  kaçırmamak için uzun anlatımları mecburiyet haline ge