Ana

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  ...Kimi zaman ana babalar oğlanlarını bir duvar dibinde ya da meyhanede içmiş olarak
  bulurlar, kaldırıp eve getirirlerdi. Sızan oğlan epey dayak ve küfür yerdi. Onu az çok dikkatlice
  yatırırlardı. Ertesi sabah düdük sinirli sinirli böğürmeye başlayınca onu erkenden kaldırıp işe
  göndermek gerekecekti çünkü.
  Oğlanlar çok dayak yer hakarete uğrarlardı, ama kafayı çekip çekip kavgaya tutuşmalarını
  yaşlılar gençlerin hakkı sayarlardı. Onlarda gençliklerinde sarhoş olup dövüşmüşlerdi. Onlarda
  ana babalarından dayak yemişlerdi. Yaşamları böyle geçerdi. Bulanık bir su gibi ağır ağır ve hiç
  durmadan akan yıllar birbiri ardından sürüklenir giderdi. Her geçen gün aynı düşünce ve davranış
  alışkanlıklarından eski ve inatçı alışkanlıklardan yapılırdı. Kimse bu durumu değiştirme
  gereksimi duymazdı.
  Kimi zaman nereden geldikleri bilinmeyen yabancılar görünürdü mahallede. Önce yabancı
  oldukları için dikkati çekerlerdi, sonra çalıştıkları yerlerden bahsedip biraz merak uyandırırlardı.
  Daha sonra yeni bir şey görmenin çekiciliği aşınır, silinir giderdi. Anlattıkları şeyler, işçinin
  yaşantısı nereye gidersen git aynı olduğunun kanıtıydı. Öyleyse bu yaşantıdan söz etmenin ne
  anlamı var?...