Adana Mavraları

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Mavra, su dolaplarının Adana dilindeki söylenişidir. 1900'lü
  yılların başından Cumhuriyet döneminin ilk yıllarına kadar,
  Adana'nın eski fotoğraflarında mavraları görürüz. Onlarca
  mavra, yüzyıllara meydan okuyan Taşköprü'nün altından akıp
  giden Seyhan Nehri'nin kıyısında sıralanmıştır. O vakitler nehir
  sularının akışıyla çark döner, mavra denilen bu su dolapları
  şehre su verirdi. Bazen mavralar at veya eşek yardımı ile ya da
  insan gücüyle döndürülürdü.
  O günlerde şehir suyu olmadığı için Adana halkı tulumba
  veya nehir suyu kullanırdı. Nehir kenarlarındaki bahçeler ve
  şeker kamışı tarlaları mavralarla sulanırdı. Evlerin bahçelerinde
  küçük bir bahçe mavrası bulunurdu. Bu mavralarla su, kuyulara
  dökülür, kuyulardan da çekilerek bahçelere verilirdi.
  Geceleri mavraların çıkardığı gıcırtı, nehrin etrafındaki
  mahallelere bazen tatlı bir ninni gibi bazen de rahatsız edercesine
  bir gürültü ile yayılırdı. Mavranın mil yatağına, bir miktar
  kömür konularak gıcırtı çıkarması, böylece düzeneği kuran
  kişinin istirahate çekildiğinde mavranın dönüp dönmediğini
  duyması sağlanıyordu. Kulakları okşayan mavraların çıkardığı
  bu ses, zaman içinde bir Adana deyimine dönüştü. Boş konuşmalara,
  gevezelik yapmaya, lakırtı yapmaya ve yeri geldiği
  zaman insanların olayları abartarak anlattığı hikaye ve laflara
  Adana Mavrası denildi.