İncitilmiş Kadınların Şiir Defteri

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Ergür Altan şiiri dendi mi ilk akla gelen şey, dışlanmışların, ezilmişlerin, itilmişlerin,
  emekçilerin, kadınların, fahişelerin, sokak çocuklarının, LGBTİQ+ bireylerin yanında saf
  tutması ve bunu eşine ender rastlanan bir dilsel olgunluk ve bütün hiyerarşileri kırmış bir
  dilsel yataylık içinde şiire taşıması...
  Altan, sistemin konfor alanlarından çok uzağında, ötekilerin trajedisiyle dünyayı
  anlamlandırırken, uzlaşmaz muhalif dilin sınırlarını alabildiğine genişletiyor. Bu, onun
  sahiciliğinin de gizemi olsa gerek. O kadar içten, o kadar tarafgir, o kadar sevgili ve o kadar
  çocuksu ki, bu yüzden sosyal medyada yazdığı her şey on binlerce, yüzbinlerce insana
  ulaşıp elden ele yayılıyor.
  Dışlanmışların, kıyıda kalmışların kayıt dışı yaşanmışlıklarını, sinema filmi çeker gibi
  alacakaranlık bir kozmosta şiirleştiriyor Altan. Onun dizeleri, loş ve kanayan, kanadıkça
  saran imgelerle yüklü. İncitilmiş Kadınların Şiir Defteri'nde ana tema kadına yönelik
  şiddetin en sert görüngüleri ve kadınların canhıraş isyanı olsa da aslında bütün ötekilere
  ses veriyor. Bir erkek şairin, kadınlar dünyasının ayrıntılarına bu derece nüfuz ederek bu
  şiirlere ulaşması şaşırtıcı. Bu bakımdan kendi cinsiyetini de öldüren bir şiir onun şiiri.
  Canlı bir dil, farklı bir şiirle karşı karşıyayız.