Tıp ve Tarih: Türkiye'de Hekim Öznelliği
    Taşkın Bir Polemik

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Son yirmi ilâ yirmi beş yılda, modern tıp ideolojisi eleştirel sosyal teori tarafından yerden yere vuruldu. Şimdilerdeyse,
  bir yandan piyasanın performans tazyiki iyi hekimlik şiârını tehdit ediyor, hatta imkânsız kılıyor... Bir yandan da
  ülkede hekimlerin ve sağlıkçıların popülist hınç siyasetinin hedefine konarak (sadece mânen değil, bilfiil) yere çalındığı
  günlerden geçiyoruz.
  Oysa Türk modernleşmesi denen toplumsal tecrübede hekimler geniş roller oynadılar; siyasette, sanatta, toplum
  önderliğinde öne çıktılar. Hekimler, tedavi ve ameliyat makamında, beste ve siyaset de yaptılar. Bu tarihsel tecrübede
  tıbbî mecazlar da büyük yer üstlendi: Toplumsal meselelere tababet terimleriyle neşter atıldı, böylelikle teşrih edilmiş
  oldular.
  Peki hekimler, hekimlik sıfatıyla kendi fâilliklerini nasıl kurdular; yani mesleklerine nasıl bir anlam yüklediler, hekimlik
  pratiğini nasıl gördüler, bu pratik içinde kendilerine nasıl bir rol biçtiler? Siyaseti, toplum bilgisini, gayrinizamî harbi, fen
  bilimlerini, biyolojik mühendisliği birleştiren bir aşırı tabiplik sorunu (Özen B. Demir'in kitapta kullandığı, en olumlu
  anlamıyla provokatif tabir ile) varsa ortada, bunun tedavisi nasıl mümkündür? Hekimlik, hayat ve ölüm üzerindeki yarı-
  tanrısal iddiasının berisinde; nasıl olanca alçakgönüllülüğü, olanca merakı ve olanca heyecanıyla, hayatla ve ölümle
  meşgul bir zanaata dönüşebilir?
  Özen B. Demir, hem teorinin, sadece tıp eleştirisi literatürünün değil bütün sosyal teorinin alet-edevatına el atarak, hem
  de hekim biyografilerine, deneyimlerine, hekimliğin toplumsal tarihine eğilerek, bu sorular etrafında geziyor. Meslek
  bilgisine hâkim, fakat ona dışarıdan bakarak... Adeta hasta yakını şefkatini, çaresizliğini ve cehaletini de kuşanmış bir
  uzman gibi!
  Tanıl BORA