Tasavvuf Yolu;;Mücâhede ve Mücâhedede Şeyhin Zaruretine Dair

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Acaba ehil kimseler tarafından yazılan eserleri okumak ve onların bu
  yolda nasıl hareket edileceğini açıklayan sözlerine uymak suretiyle 'vicdanî
  mârifet' ile 'zevkî mârifet'e ulaşmak ve ruhanî âlemin üzerindeki perdeleri
  kaldırmak mümkün olur mu? Yoksa müride sülûkün delillerini açıklayacak,
  tehlikelerine karşı onu uyarıp sakındıracak, mânevî hâl ve vâridâtın
  karışıklığı esnasında müride bunları birbirinden ayırt ettirecek bir kimseye;
  yani ümmet için âdil yönetici ya da hasta için mâhir bir tabip mesabesinde
  olan bir şeyhe mi ihtiyaç vardır?
  Endülüslü âlim İbrâhim eş-Şâtıbî'nin (ö. 790/1388) gönderdiği
  mektuplar aracılığıyla çağdaşı âlimlere yönelttiği bu sorular, 14 yüzyıl
  Endülüs'ünde yalnızca sûfî çevrelerle sınırlı kalmayıp fakihler ve devlet
  adamlarının da dâhil olduğu hararetli bir tartışmanın yansımalarıydı. İbn
  Haldun, Şifâʾü's-sâʾil li-tehzîbi'l-mesâʾil ismiyle anılan risâlesinde bu
  tartışmaya son derece analitik bir yaklaşımla dâhil olur. Başta mücâhede
  kavramı olmak üzere, sûfîliğin temel kavramlarının çeşitli veçhelerine ve bu
  kavramların sûfîler tarafından alımlanışına dair özgün bir tahlil ve eleştiri
  sunar. Mâlikî başkadılığı vazifesinde bulunmuş bir fakih ve sosyal bilimlerin
  kurucu metinlerinden kabul edilen Mukaddime'nin müellifi olarak İbn
  Haldun meseleyi entelektüel bir mesafeyle ele alır ve yalnızca yukarıda
  zikredilen sorular çerçevesinde ilmî bir mütalaa sunmakla yetinmez, aynı
  zamanda fıkıh ve tasavvuf arasındaki alanda tartışmalara yol açan birçok
  meseleyi de ihtiyatlı bir değerlendirmeye tâbi tutar.