Osmanlı -İran İlişkileri

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  İran Safevî Devleti'nin Kuruluşu ile
  Osmanlı-İran İlişkilerinde Şiîliğin Rolü;
  
  Hz. Peygamber (s.a.v.)'in hayatta olduğu zaman sahabeler kendi aralarında düştükleri
  ihtilafları Hz. Peygamber'e iletiyorlar ve O da ihtilafı çözüme kavuşturuyordu. Ancak O'nun
  vefatı sonrasında ortaya çıkan bir kısım ihtilaflar ister istemez bir takım ayrılıklara yol açmıştır.
  Bu ihtilaflardan birisi de imamet/hilafet meselesinde ortaya çıkmış ve iş istişareler sonrasında
  tatlıya bağlanmıştır. Ancak konu özellikle Şîa tarafından inatla gündemde tutulmaya devam
  edilmiştir. İlk asırda üzerinde fazla durulmayan konu Şiiliğin temel argümanı olarak ele alınmış
  ve kendi geliştirdikleri imamet görüşlerini inanç esasları olarak sunmuşlardır. İnanç esası olunca
  da bunu kabul etmeyenleri İslam inancının dışında kabul etmişlerdir. Bu durumda yeryüzü
  Müslümanlarının yüzde doksanını teşkil eden Sünnî kesimi tamamen tekfir etmişlerdir. Sadece
  sözlü davetle yetinmeyen Şiî unsurların bu işte zor kullandıkları da görülmektedir.
  Bu çalışmada Şiilikten ve özelde de İmâmiyye/İsnâaşeriyye mezhebinin inançları
  bağlamında imâmet görüşlerinden söz edilmekte ve bu inançların İran Safeviyye Devlet'nin
  kurulmasında ne denli rol oynadığının üzerinde durulmaktadır. İmâmet inancının içinde
  değerlendirilen mehdî düşüncesinin Safevi Devleti'nin kurulmasındaki ne denli etkili olduğu
  hususu delilleri ile ele alınmaktadır. Bu çalışmada ayrıca Sünnî görüşü benimseyen Osmanlı
  Devleti ile Şiî Safevîler arasındaki ilişkilere temas edilmektedir.